مکانیابی آرامستان با بکارگیری سیستمهای تصمیمگیری مکانی فازی (مطالعه موردی: شهر اصفهان)

همانطوری که الگوی توسعه شهری در سطح جهان به ویژه در کشورهای در حال توسعه نشان میدهد، تراکم فعالیت و سکونت در شهرها رو به افزایش است و این افزایش نیز بیانگر زمینه فزاینده نیازها و خواسته های شهروندان به خدمات عمومی و تخصصی است که در صورت عدم توجه به سازماندهی و مدیریت آن شرایط نامطلوبی مانند نارضایتی شهروندان به وجود خواهد آمد. آرامستان ها از جمله فضاهای خدماتی شهری هستند که متاسفانه نظام برنامهریزی شهری ایران در خصوص برنامهریزی آرامستان ها از سابقه پرباری برخوردار نیست. تکمیل ظرفیت آرامستان ها و نبودن مطالعه برای پیشنهاد آرامستان جدید در شهرها در دهه آتی باعث بروز بحران شهری خواهد شد. بنابراین مکان یابی آرامستان جدید با استفاده از سیستمهای تصمیم گیری مکانی که قابلیتهای بالایی در خصوص حل مسائل مکانی از خود نشان داده اند، اهمیت بسزایی دارد. در این پژوهش، مکانیابی آرامستان جدید شهر اصفهان مورد مطالعه قرار گرفته است. ابتدا معیارهای موثر در مکان یابی آرامستان شناسایی و لایه های مورد نیاز جمع آوری شدند. سپس نقشه فاکتور فازی هر لایه تولید و در وزن هر معیار ضرب شدند. پس از تولید، نقشه‌های فاکتور فازی وزن دار با عملگرهای فازی با هم ترکیب شدند. مکانهای پیشنهادی در این مطالعه تمام ویژگی های اقتصادی و اجتماعی، فنی و محیطی و فیزیوگرافی را دارا میباشد و از نظر زیستمحیطی نیز در مکان مناسبی قرار گرفته است.