منشا تورمالین در میکاشیست های مجموعه دگرگونی گل گهر واقع در جنوب شرق زون سنندج- سیرجان (شهرستان بافت، استان کرمان)

چکیده در میکا شیست های کمپلکس دگرگونی گل گوهر واقع در جنوب شرق زون سنندج- سیرجان (استان کرمان)، بلور های تورمالینی دیده می شوند که مقدار کاتیون های Mg و Na در آن ها بالا است (Mg: 1.83 a.p.f.u و (Na:0.680 a.p.f.u. این تورمالین ها از نوع دراویت بوده، به سری آلکالن تعلق دارند و نیمرخ های ترکیبی از مرکز به سمت حاشیه، حاکی از منطقه بندی شیمیایی ضعیف در آنهاست. وجود ادخال های کوارتز در این تورمالین ها، مرزهای تعادلی آن ها با بیوتیت و قرارگیری برخی از این کانی ها در جهت شیستوزیته سنگ و منطقه بندی شیمیایی ضعیف در آنها، نشان دهنده تشکیل تورمالین های مورد نظر درطی اعمال نیروهای زمین ساختی و پس از آن در سنگ های منطقه است. داده های مربوط به ترکیب شیمیایی تورمالین های مورد مطالعه، که در آن ها مقدار F کمتر از 3/0 و مقدار FeO* کمتراز 8/0 درصد وزنی است و تطابق مثبت بین Mg و Fe نشان می دهدکه این کانی ها ماگمایی نبوده و محصول واکنش های دگرگونی هستند. در مورد سازوکار تشکیل این تورمالین ها به نظر می رسد که با افزایش دما و در حین دگرگونی و پس از آن ، عنصر بور از سطح کانی های رسی آزاد شده و در سیالات بین روزنه ای تجمع حاصل کرده است. سپس این سیال غنی از بور با کانی های سیلیکاته مانند بیوتیت واکنش داده و تورمالین تشکیل شده است. منطقه بندی شیمیایی ضعیف در تورمالین های مورد مطالعه نیز بر این مساله دلالت دارد.