منابع استرس‌زای آموزش بالینی پرستاری و سبک‌های مقابله‌ای دانشجویان در برابر آنها

اهداف: دانشجویان پرستاری برخلاف بسیاری از گروه‌های دانشجویی دیگر، به‌دلیل مسایل مربوط به رشته تحصیلی و حرفه خود با عوامل استرس‌زای زیادی مواجه هستند که لازم است خود را با این شرایط وفق دهند. از طرفی، براساس تئوری­های روان‌شناختی، سبک­های مقابله‌ای نقش مهمی در کاهش استرس و در نتیجه سلامت عمومی افراد دارند. لذا این پژوهش با هدف تعیین منابع استرس‌زای آموزش بالینی و سبک‌های مقابله‌ای در دانشجویان پرستاری انجام گرفت. ابزار و روش‌ها: در این پژوهش توصیفی- تحلیلی، 309 نفر از دانشجویان پرستاری دانشکده پرستاری و مامایی ارومیه در سال 1393 به‌صورت تمام‌شماری وارد مطالعه شدند. ابزار جمع‌آوری داده‌ها، فرم مشخصات جمعیت‌شناختی، مقیاس استرس درک‌شده و پرسش‌نامه مهارت‌های مقابله‌ای بود. داده‌های به‌دست‌آمده با نرم‌افزار آماری SPSS 20 و آزمون‌های آنالیز واریانس، کروسکال- والیس و همبستگی اسپیرمن مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: استرس ناشی از اساتید و کادر پرستاری، رتبه یک و استرس ناشی از مراقبت از بیماران رتبه آخر را به خود اختصاص دادند. دانشجویان پرستاری مهارت‌های مقابله‌ای مساله‌مدار را بیشتر از سبک مقابله‌ای هیجان‌مدار به‌کار می‌گرفتند. میانگین نمره کلی استرس و نیز نمره کلی سبک‌های مقابله‌ای در بین دانشجویان دختر و پسر و در بین دانشجویان سال‌های تحصیلی مختلف تفاوت آماری معنی‌داری داشت. (0.05>p). همچنین همبستگی مثبت و معنی‌داری بین استرس درک‌شده آموزش بالینی و سبک مقابله هیجان‌مدار مشاهده شد (0.03=r؛ 0.0001=p). نتیجه‌گیری: استرس ناشی از اساتید و کادر پرستاری، بیشترین عامل استرس‌زای آموزش بالینی در دانشجویان پرستاری است. همچنین دانشجویان پرستاری مهارت‌های مقابله‌ای مساله‌مدار را بیشتر از سبک مقابله‌ای هیجان‌مدار به‌کار می‌برند.