مقایسۀ بهزیستی روان‌شناختی زنان سرپرست خانواده با زنان دارای سرپرست

این مطالعه با هدف بررسی مقایسۀ بهزیستی روان‌شناختی زنان سرپرست خانواده و زنان دارای سرپرست شهر تهران انجام شد. پژوهش حاضر، مطالعه‌ای توصیفی‌ـ مقطعی بود. جامعۀ آماری این پژوهش را زنان سرپرست خانواده تحت پوشش کمیته امداد امام خمینی(ره) و زنان دارای سرپرست در شهر تهران در سال 1391 تشکیل دادند. نمونۀ آماری پژوهش 280 نفر شامل 140 نفر از زنان سرپرست خانواده و 140 نفر زنان دارای سرپرست بودند که به‌طور تصادفی از جامعۀ آماری انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوری اطلاعات پرسشنامۀ بهزیستی روان‌شناختی ریف (1989) بود. داده‌ها به وسیلۀ روش تحلیل واریانس چندمتغیره و با استفاده از نرم‌افزار رایانه‌ای SPSS18 صورت گرفت. یافته‌های پژوهش نشان داد که میانگین نمره‌های زنان دارای سرپرست در بهزیستی روان‌شناختی و مقیاس‌های پذیرش خود، روابط مثبت با دیگران، و زندگی هدفمند بیش از میانگین نمرۀ زنان سرپرست خانواده بود که آزمون آماری بیانگر تفاوت معنادار بین دو گروه است. در مقیاس‌های خودمختاری، تسلط بر محیط و رشد فردی میانگین نمره‌های زنان سرپرست خانواده بیش از نمره‌های زنان دارای سرپرست بود، اما فقط در مؤلفة خودمختاری، تفاوت موجود بین میانگین نمره‌های دو گروه معنادار بود. نتایج دلالت بر این دارد که زنان سرپرست خانوار در مقایسه با زنان دارای سرپرست از خطرپذیری و آسیب‌پذیری بالاتری برخوردارند. بنابراین، شرکت آن‌ها در دوره‌های آموزشی مهارت‌های ارتباطی و حل مسئله و تصمیم‌گیری می‌تواند موجبات افزایش بهزیستی روان‌شناختی و رشد و تعالی آن‌ها را در‌بر داشته باشد.