مقایسۀ اثر یک جلسه فعالیت مقاومتی بر ظرفیت تام آنتی اکسیدانی، بیلی روبین و اسید اوریک خون بین مردان سالمند ورزشکار و غیرورزشکار

چکیده هدف: سالمندی در انسان با کاهش عملکرد و کارایی عصبی عضلانی همراه است. این امر تا حدودی توسط افزایش فشار اکسایشی و کاهش وضعیت آنتی اکسیدانی مرتبط شناخته شده‌است. اسید اوریک و بیلی روبین دو آنتی اکسیدان اصلی در جریان خون‌اند که با ظرفیت تام آنتی اکسیدانی ارتباط معنی داری دارند. هدف از مطالعۀ حاضر بررسی اثر یک جلسه فعالیت مقاومتی بر ظرفیت تام آنتی اکسیدانی، بیلی روبین و اسید اوریک در مردان سالمند ورزشکار و غیرورزشکار بود. روش پژوهش: 8 کشتی گیر سالمند (سن 98/1±75/59 سال، قد 08/7±25/172 سانتی متر، وزن 6/14±76 کیلوگرم) و 7 سالمند غیرورزشکار (سن 9/1±42/61 سال، قد 09/4±14/173 سانتی متر، وزن 15/8±71/79 کیلوگرم) به صورت داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند. آزمودنی ها برنامۀ تمرین مقاومتی را که شامل: پرس سینه، بازکردن زانو، کشیدن میلۀ لت، خم کردن زانو، جلوبازو، ساق پا و پشت بازو بود را با 60 تا 70 درصد یک تکرار بیشینه (1RM) و 8 تا 12 تکرار انجام دادند. نمونه های خونی در قبل، بعد و 24 ساعت پس از فعالیت از سیاهرگ بازویی جمع آوری شدند. یافته ها: فعالیت مقاومتی تغییر معنی داری در هیچ یک از شاخص های مورد مطالعه ایجاد نکرد. اما، مقادیر پایۀ بیلی روبین تام و ظرفیت تام آنتی اکسیدانی به طور غیرمعنی داری در گروه ورزشکار بالاتر بود. نتیجه گیری: یافته های حاصل از این پژوهش نشان داد یک جلسه فعالیت مقاومتی تاثیر معنی داری بر وضعیت آنتی اکسیدانی سالمندان ورزشکار و غیرورزشکار نداشت. واژگان کلیدی: آنتی اکسیدان، سالمندی، اسید اوریک، بیلی روبین، کشتی