مقایسۀ اثر و عوارض مقادیر مختلف پروپرانولول به‌همراه متیل فنیدیت در کودکان 6-12 سالۀ مبتلا به اختلال بیش‌فعالی-کم‌توجهی

زمینه و هدف: اختلال بیش­فعالی-کم­توجهی Attention Deficit Hyperactivity Disorder)) از شایع­ترین اختلالات روان­پزشکی کودکان می­باشد. مقدار کم پروپرانولول در کاهش علایم این اختلال تا حدی مؤثر است. این مطالعه، اثر و عوارض مقادیر مختلف پروپرانولول به­همراه متیل فنیدیت را در کودکان مبتلا به این اختلال مقایسه می­کند. روش بررسی: 30 کودک مبتلا به اختلال بیش­فعالی-کم­توجهی مراجعه­کننده به درمانگاه روان­پزشکی کودکان به­طور تصادفی به دو گروه مساوی تقسیم شدند. همۀ افراد گروه اول متیل فنیدیت و میزان کم (10-20 میلی­گرم در روز) پروپرانولول، و همۀ افراد گروه دوم متیل فنیدیت و میزان بیشتر (20-40 میلی­گرم در روز )پروپرانولول دریافت کردند. در ابتدای مطالعه و پایان هفتۀ دوم و چهارم بر اساس مقیاس کانرز، علایم بیماری پیگیری شد و اثرات درمانی و عوارض جانبی دو گروه بررسی شد. یافته­ها: درهر دو گروه، نمرۀ مقیاس کانرز به­صورت معنادار در پایان هفتۀ دوم و چهارم کاهش یافت (001/0P=). در گروه دوم در پایان هفتۀ دوم و چهارم کاهش بیشتر نمرات کانرز نسبت به گروه اول دیده شد. در پایان هفتۀ دوم و چهارم، در گروه دوم به­ترتیب 32 درصد و 50 درصد کاهش نمره و در گروه اول به­ترتیب 20 درصد و 37 درصد میانگین نمرات مقیاس کانرز نسبت به ابتدای مطالعه کاهش یافت (001/0P=). بین فشار خون و نبض و شیوع عوارض جانبی در دو گروه تفاوت معنادار نبود (05/0P>). نتیجه­گیری: احتمالاً میزان بالاتر پروپرانولول در مقایسه با میزان کمتر آن در کاهش علایم اختلال بیش­فعالی-کم­توجهی مؤثرتر است و با عوارض بیشتری همراه نیست.