مقایسه ویژگی‌های فیتوشیمیایی سه گونه گیاه دارویی نعناع در محلول‌های غذایی مختلف

در این تحقیق اثرات دو عامل گونه و محلول غذایی (هوگلند100­ درصد، هوگلند50 درصد، MS5 درصد،  MS10 درصد،  MS15 درصد)روی گونه­های نعناع (نعناع سبز (Menthaspicata)، پونه سنبله­ای (Menthalongifolia)و نعناعفلفلی(Menthapiperata) مورد بررسی قرارگرفتند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر گونه  و محلول غذایی روی درصد اسانس نعناع در سطح احتمال یک درصد معنی­دار می­باشد. اثر متقابل گونه و محلول غذایی روی درصد اسانس در سطح احتمال 5 درصد معنی­دار  بود. میزان اسانس گونه­ها 4/2-82/0 درصد بود. نتایج  مقایسه میانگین گونه­ها نشان داد که گونه­های نعناع  تفاوت معنی­داری از لحاظ میزان اسانس دارند. بیش­ترین میزان اسانس (4/2 درصد) مربوط به گونه M. piperita و محلول غذایی هوگلند (100 درصد) و کم­ترین میزان اسانس (82/0 درصد) مربوط به گونه M. longifolia و محلول غذایی MS (5 درصد) می­باشد. بیش­ترین میزان اسانس در گونه  M. spicataمربوط به تیمار محلول غذایی هوگلند (100 درصد) می­باشد. نتایج تحقیق حاضر نشان می­دهد که گونه­های مختلف نعناع  پاسخ  بهتری  نسبت  به  محلول غذایی  MS نسبت  به  هوگلند  از خود نشان می­دهند. منتول مهم­ترین ترکیب اسانس نعناع فلفلی در محلول غذایی هوگلند (100 درصد)، آلفا-ترپنیل استات مهم­ترین ترکیب تشکیل دهنده اسانس نعناع سبز در محلول غذایی MS (15 درصد) و کارون مهم­ترین ترکیب تشکیل دهنده اسانس نعناع سنبله­ای در محلول غذایی MS (10 درصد) مشاهده شدند.