مقایسه قابلیت جذب نانو زئولیت های طبیعی فیروزکوه و تبریز در حذف یون های توریم و اورانیم از محلول آبی

جداسازی یون­ های توریم و اورانیم موجود در پسمان­ های رادیواکتیو از فرایندهای مهم و پیچیده در مدیریت و انبارکردن دورریزهای رادیواکتیو صنایع هسته­ ای به حساب می­ آید. یکی از رو ش­های حذف عنصرهای رادیواکتیو از پسمان­های هسته­ای استفاده از جاذب­ های طبیعی است. با این رویکرد در این پژوهش زئولیت­ های طبیعی مربوط به منطقه ­های فیروزکوه و تبریز با استفاده از دستگاه­ های FT-IR، XRD، BET و XRF شناسایی شدند.بررسی نتیجه­ ها نشان داد که نمونه ­های طبیعی دارای ساختار کلینوپتیلولیت و فروکارفولیت و میانگین اندازه ذره ­ها 30 و 7/38 نانومتر و مساحت سطح 51/28 و 78/4 متر مربع بر گرم به ترتیب برای زئولیت­های فیروزکوه و تبریز است.تأثیر متغیرهای pH، زمان تماس فاز محلول و مبادله­کننده، غلظت اولیه یون­ها و مقدار جرم جاذب بر میزان جذب بررسی و شرایط بهینه برای عملکرد دلخواه مبادله­کننده ­ها برای جداسازی یون­ های مورد مطالعه تعیین شد. بیش ­ترین جذب یون­ های توریم بر روی هر دو جاذب در شرایط آزمایشی بهینه در غلظت 25 میلی گرم بر لیتر، pHبرابر4، زمان تماس 240 دقیقه و وزن 1/0 گرم، %93/96 و %57/96 وبرای یون اورانیم نیز بیش ­ترین جذب در غلظت 25 میلی ­گرم بر لیتر،  pH برابر 4 برای زئولیت فیروزکوه و  pH برابر 5=برای زئولیت تبریز، زمان تماس 240 دقیقه و وزن 1/0 گرم، %01/93 و %68/52 به ترتیب توسط زئولیت فیروزکوه و تبریز به دست آمد که با افزایش جرم زئولیت تبریز تا 3/0 گرم بیش­ ترین مقدار جذب اورانیم به %65/83 رسید.