مقایسه فعالیت ماهیچه نگاری عضلات پشتی بزرگ و ذوزنقه در دو روش تمرین قدرتی

زمینه و هدف: تقویت عضلات ناحیه پشت از جمله عضله پشتی بزرگ و ذوزنقه جزء اصلی برنامه­ های تمرینات قدرتی را تشکیل می­دهد. هدف از این مطالعه مقایسه فعالیت ماهیچه­ نگاری عضلات پشتی بزرگ و ذوزنقه در دو نوع مختلف از تمرینات قدرتی بود. روش تحقیق: در این مطالعه نیمه تجربی، 12 مرد (سن: 3/19±23/4 سال، وزن بدن: 2/84±78/5 کیلوگرم، قد: 4/28± 179/8 سانتی­ متر) که با اجرای تمرینات قدرتی و کار با وزنه آشنایی داشتند، شرکت کردند. فعالیت ماهیچه­ نگاری سطحی عضلات پشتی بزرگ و ذوزنقه فوقانی، میانی و تحتانی حین اجرای تمرینات کشش به پایین لت و پارویی سیم کش در سه وضعیت (دست­ ها باز، موازی و نزدیک به یکدیگر) ثبت شد. داده­ ها با روش آماری آنالیز واریانس با اندازه ­های تکراری تجزیه و تحلیل شدند (0/05>p). یافته­ ها: عضله پشتی بزرگ در حرکت کشش به پائین لت و در وضعیت دست­ ها باز، بیشترین فعالیت را نشان داد (0/003=p). همچنین هر سه بخش عضله ذوزنقه در حرکت پارویی سیم کش در هر سه وضعیت دست­ها فعالیت بیشتری نسبت به حرکت کشش به پائین لت داشت (0/001=p، p=0/01 ،p=0/001). نتیجه ­گیری: یافته­ های مطالعه حاضر نشان داد که برای تقویت عضله پشتی بزرگ حرکت کشش به پائین لت در حالت دست­ ها باز موثر است. در حالی­ که برای تقویت عضله ذوزنقه، حرکت پارویی سیم کش اثر بخشی تمرین را افزایش خواهد داد.