مقایسه عملکرد سیستم ایمنی سویه های آرین، بومی آذربایجان غربی، آمیخته های آنها و سویه راس

هدف از این مطالعه مقایسۀ عملکرد سیستم ایمنی جوجه­های آرین، بومی آذربایجان غربی، آمیخته­ آرین × بومی، آمیخته­ بومی × آرین و سویۀ راس 308 بود. با انجام تلقیح مصنوعی تعداد 298 پرنده تولید و به همراه 100 پرنده سویه راس پرورش داده شدند. سپس، به طور تصادفی تعداد 15 تا 20 درصد پرنده­ها برای مقایسۀ عملکرد سیستم ایمنی و برخی پارامترهای خونی انتخاب شدند. صفات مورد مطالعه شامل پاسخ­های ایمنی همورال، ایمنی سلولی، ایمنی ذاتی، غلظت پروتئین­های پلاسما و وزن نسبی اندام­های لنفاوی بود. بیشترین عیار پادتن کل در سویۀ آرین و کمترین عیار پادتن کل در سویۀ راس مشاهده شد. تفاوتی در میان جنس­ها و سویه­های مورد مطالعه از نظر ایمنی سلولی ملاحظه نشد. پرندگان آمیخته نیز از نظر پاسخ­های ایمنی همورال و ایمنی سلولی تفاوت معنی­داری با سویه تجاری راس نداشتند. بین درصد هماتوکریت خون پرندگان آمیخته با سویه­های تجاری نیز تفاوت معنی­داری ملاحظه نشد. درصد آلبومین پلاسما در پرندگان آمیخته نسبت به سویه­های دیگر به طور معنی­داری بیشتر بود. فعالیت لایزوزایم پرندگان آمیخته اگرچه نسبت به سویه آرین به طور معنی­داری کمتر بود (05/0 < P)، ولی با سویه راس تفاوت معنی­داری نشان نداد. وزن اندام­های لنفاوی پرندگان آمیخته حدواسط وزن نسبی در پرندگان پرتولید آرین و بومی بود. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که عملکرد سیستم ایمنی در پرندگان آمیخته مناسب و در برخی موارد از سایر سویه­های مورد مطالعه نیز بهتر بود. بنابراین می­توان از سویه های موجود در ایجاد پرنده­های مقاوم با سرعت رشد مناسب استفاده نمود.