مقایسه شاخصهای آکوستیک صوتی افراد سیگاری و غیر سیگاری

هدف: مصرف سیگار به عنوان یکی از مهمترین عوامل موثر در ایجاد ضایعات حنجره و اختلالات صوتی شناخته می‌شود. حنجره و صوت گفتار را قابل شنیدن می‌کنند. ارتباط گفتاری نقش مهم و غیرقابل انکاری در زندگی انسان دارد. بررسی تاثیر سیگار بر وضعیت صوت سیگاریها از منظر پیشگیری، درمان و توانبخشی ضرورت دارد. روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع مقطعی و بر روی 45 فرد سیگاری مراجعه کننده به مرکز ترک سیگار دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی (34 مذکر و 11 مونث) با میانگین سنی (9/7±38/4) و 32 نفر غیرسیگاری (19 مذکرو 13 مونث) بامیانگین سنی (7/8±28/43) انجام شد. جهت تجزیه وتحلیل شاخصهای آکوستیک واکه /a/ به مدت 5 ثانیه تولید و با نرم افزار MDVP فرکانس پایه و تغییرات آن، جیتر، شیمر، تغییرات دامنه شدت صوت و نسبت نویز به هارمونی مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها:  نتایج نشان داد که شاخص‌هایF0،Fmin  در افراد سیگاری کاهش یافته و با افراد غیرسیگاری تفاوت معناداری دارد (0/05>p). مقدارNHR، میانگینvAm ، میانگینAtri ، میانگین vF0 در افراد سیگاری به طور معنی‌داری بالاتر از افراد غیرسیگاری است (0/05>p). همچنین بررسی ارتباط تعداد نخ سیگار مصرفی در روز نشان داد که این عامل با شاخصها‌یF0 (0/010=p، 0/374-=r) و Fmin (0/004=p، 0/423-=r) و همبستگی معناداری دارد اما با سایر شاخصهای اکوستیک صوتی همبستگی معناداری ندارد. نتیجه‌گیری: شاخصها‌ی آکوستیکی صوت در افرادی که مدت طولانی سیگار مصرف می‌کردند به طور معناداری نشان‌دهنده اختلال در عملکرد حنجره و صوت آنها می‌باشد. مصرف سیگار به مقدار 15 نخ در روز و مدت زمان بیشتر از 10 سال می‌تواند تاثیرات مشخصی را بر روی حنجره و در نتیجه شاخصهای صوتی گذاشته و منجر به اختلال در صوت شود.