مقایسه سیستم تقاضای تقریباً ایده آل و مدل روتردام برای شیر و فرآورده‌های لبنی

در این مطالعه با استفاده از سیستم تقاضای تقریباً ایده‌آل  و مدل تقاضای روتردام، توابع تقاضای شیر و فرآورده‌های لبنی طی سال‌های 88-1361 در جوامع شهری ایران به وسیله سیستم معادلات به ظاهر نامرتبط[1] (SUR) تخمین زده شده است و کشش‌های قیمتی و غیر­قیمتی محاسبه شده‌ است. نتایج به­دست آمده نشان داد که در طول دوره مورد بررسی سهم هزینه‌ای فرآورده‌های لبنی از بودجه خانوار به مراتب بیشتر از سهم هزینه‌ای شیر است. محاسبه کشش‌های قیمتی شیر و فرآورده‌های لبنی حاکی از آن است که این محصولات باکشش هستند. بنابراین ابزار قیمت می­تواند در تغییر مقدار تقاضای این محصولات موثر واقع شود و مصرف‌کنندگان نسبت به تغییرات قیمت از خود عکس العمل زیادی نشان می‌دهند.  فرضیه همگنی دال بر نبود توهم پولی و فرضیه تقارن در مورد تاثیر متقاطع قیمت ها رد نمی­گردد. در نهایت طبق تئوری‌های اقتصادی و نیز معیارهای آماری کارکرد سیستم تقاضای تقریباً ایده‌آل برای شیر و فرآورده‌های لبنی، بهتر از مدل روتردام است. با توجه به ضرورت وجود این دو نوع کالا در سبد مصرفی خانوارها و با توجه به کاهش درآمد واقعی خانوارها که به دلیل افزایش شاخص قیمت­ها رخ می­دهد، حذف یارانه پرداختی به این کالاها باید مورد توجه جدی قرار گیرد. [1]. Seemingly Unrelated Regression