مقایسه سه روش استخراج RNA از پوست میوه انار

سابقه و هدف: استخراج RNA‌ی با کمیت و کیفیت مطلوب از نیاز‌های بنیادی زیست شناسی مولکولی است. جداسازی RNA از بافت‌‌های گیاهان چوبی به علت حضور مقادیر زیادی از کربوهیدارات‌ها، تانن‌ها و ترکیبات پلی فنولی با مشکلاتی روبروست. بنابراین دستیابی به یک روش استخراج مناسب که بتواند RNA‌ی کیفی مطلوبی را تولید کند، از اهمیت بالایی برخوردار است. مواد و روش‌ها: در این تحقیق سه روش استخراج RNA شامل: 1- زارعی و همکاران، 2-IHBT و 3- روش تغییر یافته CTAB-LiCl مورد بررسی و از پوست میوه‌های رسیده به عنوان مواد گیاهی برای استخراج RNA استفاده گردید. یافته‌ها:در نهایت با توجه به کمیت و کیفیت RNA استخراجی و نتایج حاصل، روش زارعی و همکاران به منظور استخراج RNA با خلوص بالا از پوست انار انتخاب شد. بیشترین مقدار RNAبا کیفیت مطلوب از 100 میلی گرم بافت پوست میوه به مقدار 642 نانوگرم با روش زارعی و همکاران بدست آمد. نتیجه گیری: از میان روش‌های مورد آزمایش، روش زارعی و همکاران مناسب‌ترین روش برای گیاهان با ترکیبات فنولی بالا به ویژه انار می‌باشد. از این رو نیازی به استفاده از کیت‌های استخراج و مواد شیمیایی خطرناک احساس نمی‌شود.