مقایسه سنتومترین عضلانی و اکسی‎توسین وریدی در اداره مرحله سوم زایمان

چکیده زمینه: خون‎ریزی زایمانی یکی از علل عمده مرگ و میر مادران است و اولین قدم در کاهش میزان خون‎ریزی مرحله سوم زایمان استفاده از داروهای یوتروتونیک است. هدف: مطالعه به منظور مقایسه کارایی و عوارض اکسی‎توسین وریدی و سنتومترین عضلانی در اداره مرحله سوم زایمان انجام شد. مواد و روش‎ها: در این کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور که در سال 1384 در بیمارستان کوثر قزوین انجام شد، 800 زن که حاملگی تک‎قلو و زایمان واژینال داشتند در دو گروه قرار گرفتند. گروه اول 1 میلی‎لیتر سنتومترین عضلانی و گروه دوم 10 واحد اکسی‎توسین وریدی پس از خروج شانه قدامی جنین دریافت کردند. سطح هموگلوبین قبل و 24 ساعت پس از زایمان اندازه گیری شد. مدت زمان مرحله سوم زایمان، نیاز به تکرار داروی یوتروتونیک، نیاز به خروج دستی جفت و عوارض جانبی نامطلوب مادری شامل تهوع، استفراغ، سردرد، افزایش فشار خون در هر دو گروه ثبت و داده‎ها با آزمون آماری مجذور کای تجزیه و تحلیل شدند. یافته‎ها: میانگین اُفت هموگلوبین در گروه اکسی‎توسین 54/2±7/3 درصد و در گروه سنتومترین 49/2±6/3 درصد بود که این اختلاف از نظر آماری معنی‎دار نبود. از لحاظ نیاز به تزریق مجدد داروی یوتروتونیک، مدت زمان مرحله سوم زایمان، نیاز به خروج دستی جفت و نیز عوارض جانبی مادری، تفاوت آماری معنی‎داری بین دو گروه مشاهده نشد. نتیجه‎گیری: اکسی‎توسین وریدی و سنتومترین عضلانی به یک اندازه در پیشگیری از خون‎ریزی مرحله سوم زایمان مؤثر است و عوارض جانبی نامطلوب نیز تفاوت بالینی چشمگیری ندارد.