مقایسه دو روش شیردهی کرال و معمول بر رفتار شیردهی موفق در دو ساعت اول بعد از زایمان

زمینه و هدف: روش تماس مداوم پوستی بین مادر و نوزاد با القای اولین شیردهی، چهارمین قدم از ده قدم شیردهی موفق بین یک تا دو ساعت اول تولد است و منجر به ارایه رفتارهای شیردهی زودرس می‌شود. تحقیق حاضر با هدف مقایسه دو روش شیردهی کرال و معمول بر رفتار شیردهی موفق در دو ساعت اول بعد از زایمان انجام شد. مواد و روش‌ها: این کارآزمایی بالینی از سال 90-1387 در اتاق زایمان بیمارستان علی ابن ابیطالب (ع) زاهدان، بر روی 60 نمونه انجام شد. نمونه‌ها به روش نمونه‌گیری مبتنی بر هدف انتخاب و با تخصیص تصادفی به دو گروه شیردهی کرال (60 دقیقه تماس) و شیردهی معمول (15 دقیقه تماس) تقسیم شدند. گروه کرال بلافاصله بعد از تولد (قبل از انجام هر گونه اقدامی) روی پوست ناحیه بین سینه‌ها تا شکم مادر قرار گرفتند تا خود، خزیدن به سمت سینه را بدون کمک شروع کنند. گروه شیردهی معمول تنها به مدت 15 دقیقه روی شکم مادر قرار گرفتند. سپس، در هر دو گروه نوزادان به صورت پیچیده در شان یا پتو نزدیک مادر قرار گرفتند و با کمک مراقب، شیردهی انجام شد. طی این مدت، 6 متغیر حرکات زودرس نمایشی و 4 متغیر رفتار شیردهی موفق با مقیاس IBFAT (Infant breastfeeding assessment tool) و رضایت مادران از حس پوستی با نوزاد با مقیاس 5 درجه‌ای (5-0) اندازه‌گیری شد. داده‌ها با آزمون‌های آماری Independent t و Mann-Whitney آنالیز گردید. یافته‌ها: چهار رفتار تغذیه با شیر مادر (001/0 > P) و چهار حرکت زودرس شیردهی (001/0 > P) در گروه کرال به نحو معنی‌داری بهتر بود. همچنین، میانگین رضایت حس تماس پوستی با نوزاد در گروه کرال (62/0 ± 37/4) به شکل معنی‌داری بالاتر از گروه معمول (85/0 ± 93/1) بود. نتیجه‌گیری: در این مطالعه، روش کرال موفق‌تر از روش معمول شیردهی بود و با توجه به رضایتمندی مادران جوان، می‌توان جهت ارتقای شیردهی موفق این روش را توصیه نمود. کلید واژه‌ها: شیردهی، تماس پوست به پوست، رفتار شیردهی، ارتقای شیردهی