مقایسه دو روش بیومتری التراسوند (Ultrasound) و لنستار (Lenstar) در تعیین طول محور چشم و میزان عیب انکساری پس از عمل جراحی کاتاراکت

Authors

  • اسلامی, فاطمه دانشگاه علوم پزشکی همدان
  • علیزاده, مهدی استادیار، گروه چشم‌ پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
  • کوثری, فاطمه دانشگاه علوم پزشکی همدان
Abstract:

Background and Objective: Ocular biometry refers to the measurement of the axial length of the eye and thickness of the intraocular structures. This process is routinely performed for all patients before cataract surgery. The accuracy of the biometric data is directly associated with the refractive status after cataract surgery. Currently, two methods of biometry, namely ultrasound and optical biometry, are used to calculate the intraocular lens power. The purpose of this study was to compare the Lenstar and ultrasound biometry methods in determining the axis length and refractive error after cataract surgery. Materials and Methods: This descriptive cross-sectional study was conducted on 372 patients with cataract. The study population was randomly divided into two groups of Lenstar and ultrasound based on the biometry methods they received. A total of 17 patients were excluded from the study due to having mature and dense cataract. Therefore, the study was continued with 355 patients, 186 and 169 cases of whom were managed with ultrasound and Lenstar biometry methods, respectively. Postoperative refractive errors were evaluated in each patient 4-6 weeks after the surgery. The two groups were compared in terms of the mean absolute refractive error using paired sample t-test. Results: The mean absolute refractive errors before the surgery were obtained as 2.38±3.93 and 2.19±2.68 diopter in the ultrasound and Lenstar groups, respectively, which were not significantly different between the two groups (P=0.2). The mean axial lengths of the eye were 23.10±1.19 and 23.34±1.17 mm in the ultrasound and Lenstar groups, respectively. The two groups showed no significant difference in this regard (P=0.96). After the operation, the mean absolute refractive errors in the ultrasound and Lenstar groups were 0.56±0.45 and 0.51±0.38 diopter, respectively. This variable was not significantly different between the two groups after the surgery (P=0.11). Conclusion: The findings of this study revealed no significant difference between the ultrasound and Lenstar biometry methods in terms of determining the axis length and mean absolute refractive error after cataract surgery.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

مقایسه ی بیومتری چشم به دو روش اولتراسوند و اپتیکال با توجه به میزان عیوب انکساری بعد از عمل فیکوامولسیفیکاسیون

مقدمه:   فیکوامولسیفیکاسیون یکی از بهترین اعمال جراحی برای درمان آب مروارید است. امروزه با توجه به پیشرفت هایی که در زمینه ی تعیین قدرت لنزهای داخل چشمی صورت گرفته است، عیوب انکساری بعد از جراحی کاهش یافته است. در این رابطه، دو روش بیومتری رایج، اولتراسوند و اپتیکال بیومتری می باشند که هر کدام از این روش ها مزایا و معایب مخصوص به خود را دارند. هدف این مطالعه، تعیین تفاوت عیوب انکساری بعد از جرا...

full text

مقایسه عیب انکساری سابجکتیو، عیب انکساری پیش‌بینی شده توسط ابرومتر Zywave و طرح جراحی پزشک برای جراحی لیزری Surface Ablation

هدف: بررسی مقایسه‌ای عیب انکساری پیش‌بینی شده (Phoropter Predicted Refraction: PPR) توسط ابرومتر Zywave، عیب انکساری ذهنی (سابجکتیو) و طرح جراحی پزشک (Surgical Plan) جهت مشخص کردن روش قابل اعتماد رفراکشن برای برنامه‌ریزی جراحی Surface Ablation. روش‌ها: در این مطالعه آینده‌نگر، 94 چشم نزدیک‌‌بین و یا نزدیک‌بین توأم با آستیگماتیسم (48 بیمار) کاندید جراحی رفرکتیو سطحی با لیزر اگزایمر به روش Cu...

full text

عیب انکساری باقی‌مانده پس از جراحی آب‌مروارید و عوامل موثر بر آن در بیمارستان فارابی

هدف: تعیین میزان عیب انکساری باقی‌مانده پس از عمل جراحی آب‌مروارید و برخی عوامل موثر بر آن. روش پژوهش: جمعیت هدف بیماران مبتلا به آب‌مروارید بودند که طی سال‌های 1382 الی 1385 در بیمارستان فارابی تهران کاندید عمل جراحی شدند. روش نمونه‌گیری تصادفی ساده و معیار خروج شامل سابقه یووییت، جراحی و آسیب چشمی ثبت شده در پرونده بیماران بود. محاسبه قدرت عدسی با استفاده از فرمول SRK-II صورت پذیرفت. اختل...

full text

گزارش دو مورد آپنه طولانی مدت پس از تزریق سوکسینیل کولین به دنبال عمل جراحی کاتاراکت

  سوکسینیل کولین یک شل کننده عضلانی دپلاریزان می باشد که برای لوله گذاری سریع تراشه در بیهوشی عمومی به کار می رود. طول اثر این دارو به دلیل هیدرولیز توسط پسودوکولین استراز پلاسما کوتاه می باشد. برخی عوامل می توانند باعث کاهش فعالیت این آنزیم در بدن گردند. گاهی نیز بیمار فرم غیر طبیعی از آنزیم را دارد که منجر به طولانی شدن اثر سوکسینیل کولین و آپنه طولانی مدت می گردد. بیماران مورد بحث یک مرد 55 ...

full text

مقایسه اثربخشی دگزامتازون ، گرانیسترون و متوکلوپرامید در پیش‌گیری از تهوع و استفراغ پس از عمل جراحی کاتاراکت

هدف: مقایسه اثربخشی سه داروی گرانیسترون، متوکلوپرامید و دگزامتازون در پیش‌گیری از وقوع تهوع و استفراغ پس از عمل جراحی کاتاراکت. روش پژوهش: 60 بیمار کاندید جراحی کاتاراکت با محدوده سنی 80-45 سال و کلاس ASA  I و  II در یک کارآزمایی بالینی از نظر اثربخشی داروهای ضد تهوع مورد مقایسه قرار گرفتند. بیماران به صورت تصادفی به سه گروه 20 نفره تقسیم شدند و القای بی‌هوشی در هر سه گروه با یک روش و با دار...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


Journal title

volume 25  issue 3

pages  165- 169

publication date 2018-12

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Keywords

No Keywords

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023