مقایسه حفظ و یا حذف پرده دسمه قرنیه دهنده در پیوند لایه‌ای عمیق قدامی قرنیه

هدف: تعیین اثر دسمه جدا نشده قرنیه دهنده بر نتایج بینایی، حساسیت کنتراست، اعوجاج‌های درجه بالا و ضخامت مرکزی قرنیه پیوندی به دنبال جراحی پیوند لایه‌ای عمیق قدامی قرنیه با روش حباب بزرگ. روش پژوهش: در این مطالعه گذشته‌نگر مقایسه‌ای، چشم‌های مبتلا به قوزقرنیه که تحت عمل جراحی پیوند لایه‌ای عمیق قدامی قرنیه با روش حباب بزرگ قرار گرفته بودند، برای ورود به مطالعه انتخاب شدند. در قرنیه همه بیماران مورد مطالعه پس از برداشتن لایه استروما، پرده دسمه لخت (Bared) ایجاد گردید. قرنیه پیوندی بدون پرده دسمه (گروه 1، 48 چشم) و با پرده دسمه (گروه 2، 22 چشم) به بستر گیرنده بخیه شد. سه ماه پس از برداشتن کل بخیه‌ها دو گروه از نظر بهترین دید اصلاح ‌شده، آستیگماتیسم قرنیه‌ای، خطای انکساری، حساسیت کنتراست، اعوجاج‌های درجه بالا و ضخامت مرکزی قرنیه پیوندی مقایسه شدند. هم‌چنین میزان ایجاد اتاق قدامی کاذب پس از جراحی بین دو گروه مقایسه گردید. یافته‌ها: میانگین زمان پی‌گیری در گروه اول 9/6±2/23 ماه و در گروه دوم 5/6±5/26 ماه بود (61/0P=). بهترین دید اصلاح شده بعد از عمل در گروه اول 08/0±18/0 لوگمار و در گروه دوم 3/0±24/0 لوگمار بود (36/0P=). دو گروه از نظر آستیگماتیسم قرنیه‌ای بعد از عمل، معادل کروی خطای انکساری و اعوجاج‌های درجه بالا تفاوت قابل ملاحظه‌ای نداشتند ولی از نظر حساسیت کنتراست، گروه اول نتایج بهتری را در فرکانس‌های مکانی پایین‌تر نشان داد. میانگین ضخامت مرکزی قرنیه پیوندی پس از جراحی در گروه دوم (5/34±8/589 میکرون) نسبت به گروه اول (63±6/523 میکرون) بیش‌تر بود (001/0P<). اتاق قدامی کاذب در 3 چشم از گروه اول و 2 چشم از گروه دوم ایجاد شد (23/0P=) که همه بیماران از طریق تزریق هوا داخل اتاق قدامی به طور موفقیت‌آمیزی درمان شدند. نتیجه‌گیری: در بیماری قوزقرنیه، پیوند لایه‌ای عمیق قدامی قرنیه با روش حباب بزرگ و برداشتن پرده دسمه قرنیه دهنده نتایج مطلوب‌تری از نظر حساسیت کنتراست دارد. · مجله چشم‌پزشکی بینا 1393؛ دوره 19، شماره 3: 255-249.