مقایسه ترکیب شیمیایی و پارامترهای ارزیابی حسی بین ماهی گورامی عظیم‌الجثه (Osphronemus goramy)، قزل‌آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) و کپورمعمولی پرورشی (Cyprinus carpio)

در این مطالعه بازده لاشه، ترکیب تقریبی و ویژگی‌های حسی گورامی عظیم‌الجثه با قزل‌آلای رنگین کمان و کپور معمولی پرورشی مقایسه گردید. بازده لاشه در گورامی به طور معنی داری بیش از دو گونه ی دیگر بود. میزان روشنایی (L*) فیله گورامی به طور معنی‌داری بیش از دو گونه‌ی دیگر بود و گوشت این ماهی به دلیل روشنایی بیشتر، از جذابیت بیشتری برخوردار بود. شاخص ECI در کپور معمولی در ناحیه‌ی بدنی، به طور معنی‌داری بیشترین مقدار را نسبت به دو گونه‌ی دیگر داشت. ارزیابی بافتی نشان داد که ماهی گورامی واجد بیشترین مقدار سختی، جویدنی بودن و گامینس بوده و از این نظر با ماهی قزل‌آلای رنگین کمان و کپورمعمولی‌پرورشی دارای اختلاف معنی‌دار بود. همچنین از نظر محتوی چربی و خاکستر ماهی گورامی بیشترین مقدار (به ترتیب 2/0± 3/6 و 4/0± 6/1 درصد) و از نظر پروتئین کمترین مقدار (2/0± 5/16 درصد) را بین سه گونه دارا بود. ضمن آنکه گورامی از لحاظ رنگ و بوی فیله و پذیرش کلی بیشترین امتیاز را کسب نمود. در نهایت با توجه به نتایج به دست آمده، ویژگی‌های گوشت گورامی قابلیت رقابت با دو گونه‌ی دیگر را داراست.