مقایسه تاثیر آموزش مهارت‏ های اجتماعی از طریق رویکرد شناختی و آموزش مستقیم بر مشکلات رفتاری دانش ‏آموزان کم ‏توان ذهنی آموزش ‏پذیر

Authors

  • عباس نسائیان استادیار گروه روانشناسی دانشگاه بجنورد، بجنورد، ایران
  • محسن امیری استادیار گروه روانشناسی دانشگاه زنجان، زنجان، ایران
Abstract:

مقدمه و اهداف مشکلات رفتاری در دانش ‏آموزان کم ‏توان ذهنی آموزش ‏پذیر شایع است. هدف از پژوهش حاضر مقایسه ‏ی تاثیر آموزش مهارت ‏های اجتماعی از طریق رویکرد شناختی و آموزش مستقیم بر مشکلات رفتاری دانش ‏آموزان کم ‏توان ذهنی آموزش ‏پذیر بود. مواد و روش‏ها روش پژوهش حاضر از نوع طرح‏ های نیمه­ آزمایشی با پیش‏ آزمون-پس ‏آزمون همراه با گروه کنترل بود. تعداد 30 دانش‏آموز کم‏توان ذهنی آموزش‏ پذیر با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و سپس به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل (جمعاً سه گروه ده نفره) قرار گرفتند. برای سنجش مهارت‏ های اجتماعی و مشکلات رفتاری از پرسش­نامه مهارت‏ های اجتماعی گرشام و الیوت (1990) استفاده شد. ابتدا نمرات مهارت ‏های اجتماعی و مشکلات رفتاری از طریق پرسش­نامه معلمان و والدین جمع‌آوری شد. پس از اجرای پیش ­آزمون گروه‌های آزمایش به مدت 20 جلسه به صورت انفرادی آموزش دیدند. یکی از گروه‌های آزمایش مهارت‏های اجتماعی را از طریق رویکرد شناختی و گروه دیگر مهارت‏ های اجتماعی را از طریق رویکرد آموزش مستقیم آموختند. پس از اجرای جلسات آموزشی پس­آزمونی به منظور بررسی مشکلات رفتاری در گروه‌های آزمایش و کنترل اجرا شد. داده ‏های به دست آمده از پژوهش حاضر با استفاده از آزمون آماری تحلیل کواریانس و به کمک نرم­افزار آماری SPSS19 تحلیل شد. یافته‏ ها یافته‏های پژوهش نشان داد که از دید معلمان آموزش مهارت‏های اجتماعی از طریق رویکرد شناختی و آموزش مستقیم کاهش معناداری در مشکلات رفتاری ایجاد نکرد، اما از دید والدین آموزش مهارت‏های اجتماعی از طریق رویکرد شناختی نسبت به آموزش مستقیم کاهش معناداری در مشکلات رفتاری ایجاد می‏کند. نتیجه‏ گیری با استناد به یافته‏ های پژوهش حاضر می‌توان گفت که روش ­هایی که بر درک موقعیت کلی و رمزگشایی نشانه ‏های اجتماعی تمرکز دارد، اثربخشی بیشتری بر مشکلات رفتاری در دانش ‏آموزان کم ‏توان ذهنی آموزش ‏پذیر دارد.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

اثربخشی آموزش مهارت های زندگی از طریق بازی بر مشکلات رفتاری دانش آموزان

هدف: هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش مهارت های زندگی از طریق بازی بر مشکلات رفتاری دانش آموزان دختر 9 – 7 ساله شهر تهران می باشد. روش: طرح پژوهش حاضر نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کودکان دختر 9 – 7 ساله غرب شهر تهران بود که در سال تحصیلی 1395-1396 مشغول تحصیل بودند. از این میان تعداد 24 نفر به روش خوشه ای چندمرحله ای انتخاب و به صور...

full text

تأثیر آموزش مهارت های اجتماعی بر مشکلات رفتاری- هیجانی دانش آموزان پسر با کم توانی ذهنی

پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر آموزش مهارت هایاجتماعی بر مشکلات رفتاری- هیجانی دانش آموزان پسر با کم توانی ذهنی انجام شد. روشپژوهش، آزمایشی با طرح پیش­آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری اینپژوهش همه­ی دانش آموزان پسر با کم توانی ذهنی شهرشیراز در سال تحصیلی 93-92 بودند که از بین آن ها نمونه ای به حجم 30 نفر به روشنمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در گروه آزمایش و کنترل جاگمار...

full text

مقایسه ی اثر بخشی آموزش مهارت های اجتماعی بر ابراز وجود و سلامت روان دانش آموزان کم توان ذهنی

پژوهش حاضر با هدف مقایسه ی اثر بخشی آموزش مهارت های اجتماعی (عذرخواهی، دوری از آزار و اذیت) بر ابراز وجود و سلامت روان دانش آموزان کم توان ذهنی انجام شده است. روش انجام این پژوهش، شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه آزمایش و کنترل بوده است. جامعه ی آماری پژوهش، شامل دانش آموزان مدارس استثنایی پسرانه ی دو شهر آستانه اشرفیه و لاهیجان، به تعداد 140 نفر در سال تحصیلی 90- 89 و در تراز سنی...

full text

مقایسه ی اثر بخشی آموزش مهارت های اجتماعی بر ابراز وجود و سلامت روان دانش آموزان کم توان ذهنی

پژوهش حاضر با هدف مقایسه ی اثر بخشی آموزش مهارت های اجتماعی (عذرخواهی، دوری از آزار و اذیت) بر ابراز وجود و سلامت روان دانش آموزان کم توان ذهنی انجام شده است. روش انجام این پژوهش، شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه آزمایش و کنترل بوده است. جامعه ی آماری پژوهش، شامل دانش آموزان مدارس استثنایی پسرانه ی دو شهر آستانه اشرفیه و لاهیجان، به تعداد 140 نفر در سال تحصیلی 90- 89 و در تراز سنی...

full text

اثربخشی آموزش گروهی فرزندپروری مثبت بر مشکلات رفتاری کودک و فقدان لذت‌جویی مادران دارای کودک کم توان ذهنی آموزش پذیر

مقدمه: تولد و حضور کودکی با کم توانی ذهنی در هر خانواده‌ای، می‌تواند رویدادی نامطلوب و چالش‌زا تلقی گردد که احتمالا تنیدگی و سرخوردگی و احساس غم و نومیدی را به دنبال خواهد داشت. این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی آموزش گروهی فرزند پروری مثبت  بر مشکلات رفتاری کودک و فقدان لذت جویی مادران دارای کودک کم‌توان ذهنی آموزش پذیر انجام گرفت. روش: طرح پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش‌آزمون - پس‌آزمون با گروه ک...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


Journal title

volume 6  issue 4

pages  106- 114

publication date 2017-12-22

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023