مقایسه برخی شاخص‌های ارزیابی عملکرد عصبی - عضلانی زنان سالمند شرکت کننده در یک وهله ورزش صبحگاهی

زمینهوهدف:با توجه به روند توسعه زندگی شهری و تغییر الگوهای حرکتی روزانه، همچنین کاهش فعالیت‌های حرکتی بویژه در بین بانوان، اندام‌ها و عضلات آنها را تحت تأثیر و خطر جدی کم تحرکی و ضعف‌های جسمانی قرار می‌دهد. برای پیشگیری یا مقابله با چنین عارضه‌ای ایجاد جاذبه امکانات لازم جهت همگانی نمودن ورزش در بین بانوان از ابزارهای قدرتمند در این زمینه می‌باشد. هدف از انجام این تحقیق مقایسه برخی شاخص‌های ارزیابی عملکرد عصبی- عضلانی زنان سالمند شرکت کننده در یک وهله ورزش صبحگاهی می‌باشد. روششناسی: تحقیق حاضر از نوع علی- مقایسه‌ای پس از وقوع بود. در این تحقیق 40 زن سالمند فعال شرکت کردند که در طول یک سال گذشته به طور مرتب ورزش صبحگاهی انجام می‌دادند. از این تعداد 32 نفر سالم بوده و سابقه هیچ بیماری خاصی نداشتند (سن50/6 ±64 سال، قد 94/160سانتی‌متر، وزن 71/73 کیلوگرم) و نمونه مورد بررسی بوده‌اند و تعداد 8 نفر بیمار بوده‌اند و با دستور پزشک خود در فعالیت صبحگاهی مشارکت می‌کردند(سن71/4 ±66 سال، قد 75/162سانتی‌متر، وزن 6250/77 کیلوگرم). از آزمون‌های(5-CS) 5-Chair Stand  و Timed Up & Go (TUG) به منظور ارزیابی عملکرد سیستم عصبی- عضلانی آزمودنی‌ها استفاده شد. جهت مقایسه بین گروهی نمرات در بررسی تفاوت میانگین‌های دو گروه توسط آزمون تی مستقل (05/0P≤) استفاده شد. نتایج: نشان داد که در نمرات آزمون‌ها 5-SC وTUG  بین دو گروه اختلاف معناداری بین سالمندان زن شرکت کننده در ورزش صبحگاهی وجود دارد                  (05/0P≤). نتیجه‌گیری:یافته‌های این تحقیق نشان داد که اختلاف معناداری در پاسخ به عملکرد سیستم عصبی- عضلانی سالمندان شرکت کننده در ورزش‌های صبحگاهی با سالمندان غیرفعال‌تر وجود دارد. بنابر یافته‌های این تحقیق به نظر می‌رسد که شرکت منظم در ورزش‌های صبحگاهی موجب بهبود عملکرد سیستم عصبی- عضلانی در افراد سالمند فعال نسبت به همتایان غیرفعالشان، می‌گردد. این مسأله احتمالاً می‌تواند از بسیاری از اختلالات وابسته به ضعف عملکرد سیستم عصبی-عضلانی در افراد سالمند، جلوگیری نماید.