مقایسه‌ اثر قارچ پوسیدگی سفید رنگین‌کمان (Coriolus versicolor) و قارچ پوسیدگی قهوه‌ای (Coniophora cerebella) بر روی دوام و برخی از خواص مکانیکی چند سازه باگاس- پلی‌‌پروپیلن

در این بررسی اثر قارچ‌های مولد پوسیدگی سفید و قهوه‌ای بر چند سازه باگاس پلی- ‌پروپیلن در 5 تکرار و 3 تیمار 8، 12و16 هفته بررسی شد. این چند سازه با اختلاط 40 درصد الیاف باگاس و 60 درصد  پلی‌پروپیلن و2 درصد انیدریک مالئیک کرافت شده پلی‌پروپیلنی با روش پرس مسطح در مو سسه تحقیقاتی البرز ساخته شده و قابلیت بازیافت دارد.  نمونه‌ها پس از کشت در داخل ظروف مخصوص موسوم به ظروف Kolle قرار گرفتند  و سپس به داخل انکوباتور انتقال داده شدند و در دمای 5/23  سانتی‌گراد و رطوبت نسبی 75 درصد قرار گرفتند و پس از پایان هر تیمار اندازه‌گیری‌های لازم جهت دستیابی به نتایج صورت گرفتند. میزان درصد پوشش میسیلیوم در نمونه‌ها اولین فاکتور مورد ارزیابی بود که در آن پیشرفت قارچ مولد پوسیدگی سفید در 8 هفته اول به نسبت قارچ مولد پوسیدگی قهوه‌ای تا حدودی کمتر بود و پس از 12 و 16 هفته درصد پوشش میسیلیوم بر روی تمام نمونه‌ها 100 درصد شد در نهایت میزان تخریب و اثر ناخن طبق معیار ویلیتنیر ارزیابی شد که میزان تخریب توسط قارچ مولد پوسیدگی قهوه‌ای کمتر از سفید بوده و در قارچ مولد پوسیدگی سفید تخریب بیشتر بود. میزان درصد کاهش وزن نمونه‌ها در پوسیدگی سفید بیشتر از پوسیدگی قهوه‌ای بوده و پس از طی زما ن های 8، 12 و16 هفته کاهش وزن معنی‌دار بوده است. با استفاده از دستگاه ساناتام که مخصوص اندازه‌گیری سختی چوب پلاستیک بوده میزان کاهش سختی نمونه‌ها اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد که میزان کاهش سختی در نمونه‌های تحت تاثیر پوسیدگی سفید کمی بیشتر از نمونه‌های در معرض قارچ‌های مولد پوسیدگی قهوه‌ای بود.