مقایسه اثر فنیتوئین و عصاره آبی مازو بر ترمیم زخم در موشهای صحرائی نر بالغ نژاد ویستار

مقدمه: پوست به سبب حفاظت بدن در برابر کم‌آبی، خون‌ریزی و تهاجم میکروارگانیسم‌ها از اهمیت خاصی برخوردار است. بستر زخم مستعد به عفونت‌های باکتریال شده و احتمال تشکیل اسکارهای بدشکل افزایش می‌یابد؛ بنابراین هدف از این مطالعه بررسی اثرات کرم فنی‌توئین و عصاره آبی مازو بر روی زخم موش صحرایی نر بود. مواد و روش‌ها: تعداد 30 سر موش صحرایی نر با وزن 200-180 گرم به 5 گروه تصادفی تقسیم شدند. بعد از اعمال زخمی به قطر 2 سانتی‌متر در ناحیه پشت گردن حیوان با ضخامت (اپیدرم و درم) به ترتیب گروه‌ها با سالین نرمال (کنترل)، کرم فنی‌توئین، عصاره آبی مازو با غلظت‌های 5، 25 و 50 درصد تا روز 21 ترمیم شدند. در روزهای 3، 6، 9، 12، 15، 18 و 21 قطر زخم اندازه‌گیری شد. روز 21 بعد از معدوم کردن انسانی تعدادی از حیوانات از هر گروه، از محل زخم نمونه‌گیری انجام و برای مطالعات هیستوپاتولوژیک آماده شد. نتایج: درصد بهبودی در گروه عصاره 5 درصد نسبت به بقیه گروه‌ها بیشتر و این اختلاف با گروه کنترل در روزهای 3، 6، 9 و 18 و با گروه فنی‌توئین در روزهای 3 و 6 معنی‌دار شد (P<0.05). نتایج ماکروسکوپیک و میکروسکوپیک نشان می‌دهد عصاره 5 درصد مازو، فنی‌توئین، سالین نرمال، عصاره 25 و عصاره 50 درصد مازو به ترتیب بیشترین نقش را در ترمیم زخم در این مطالعه داشتند. نتیجه‌گیری: با توجه به اثرات آنتی‌اکسیدانی و آنتی میکروبیال می‌توان به اهمیت اثربخشی عصاره 5 درصد آبی مازو در ترمیم زخم و حتی برتری آن نسبت به فنی‌توئین رسید.