مقایسه اثر عصاره آبی و اتانولی کرفس ( Apium gavelens) در جلوگیری از رشد آسپرژیلوس فلاووس، ترایکوفایتون روبروم و کاندیدا آلبیکنس درشرایط in vitro

امروزه تعداد زیادی از داروهای ضد قارچی در دنیا تولید می شوند، اما مسئله اصلی مقاومت دارویی به این درمان ها می باشد و به همین دلیل یافتن درمان های جدید و یا موادی که اثر ضد قارچی داشته باشند همواره مورد توجه پژوهشگران حوزه های مختلف می باشد. لذا در این تحقیق به بررسی اثرات ضد قارچی عصاره کرفس بر روی قارچ های مخمری جنس کاندیدا آلبیکنس، درماتوفیت ها (ترایکوفایتون روبروم) و ساپروفیت ها (آسپرژیلوس فلاووس) در شرایط آزمایشگاهی پرداخته شده است. در این مطالعه آزمایشگاهی، عصاره های آبی و الکلی کرفس با روش خیساندن تهیه شدند. فعالیت ضدقارچی عصاره الکلی و آبی گیاه کرفس با استفاده از روش انتشار در دیسک و انتشار در چاهک برای 3 نوع قارچ آسپرژیلوس فلاووس، ترایکوفایتون روبروم و کاندیدا آلبیکنس با 3بار تکرار ارزیابی گردید. حداقل غلظت مهارکنندگی(MIC) و حداقل غلظت کشندگی (MFC) نیز به روش میکرودایلیشین تعیین گردید. نتایج نشان داد عصاره اتانولی گیاه کرفس در مقایسه با عصاره آبی در شرایط آزمایشگاهی اثر بازدارندگی بیشتری برسویه های مورد مطالعه دارد. در نتیجه عصاره اتانولی گیاه کرفس از اثر ضد قارچی بیشتری برخوردار است.