مقایسه اثر ضد‌میکروبی عصاره‌های الکلی گیاه انار بر فرم منفرد و بیوفیلمی شش باکتری پاتوژن

سابقه و هدف: در طب سنتی از میوه انار برای برخی از بیماریها استفاده می شود. این مطالعه خواص ضد میکروبی عصاره های پوست انار بر فرم منفرد و بیوفیلمی شش باکتری پاتوژن بررسی گردید. مواد و روشها: اثر ­بخشی عصاره­ها بر فرم منفرد با آزمون انتشار دیسک تعیین گردید. مقادیر حداقل مهارکنندگی با غلظت  mg/ml02/0 و مقادیر حداکثر مهار کنندگی با غلظت mg/ml 50 به روش ماکروبراث دایلوشن محاسبه شد. اثرات ضد­بیوفیلمی در سه غلظت mg/ml 5، mg/ml 10 و  mg/ml20 با روش میکروتیتر پلیت بررسی گردید. سه شاخص میزان تشکیل بیوفیلم، تخریب بیوفیلم و فعالیت آنزیم دهیدروژناز با روش رنگ آمیزی کریستال ویوله تعیین گردید. یافته‌ها: دیسک­های آغشته به عصاره­های پوست انار رشد باکتری­های مورد بررسی را حداقل 50 درصد مهار کردند اما بر استرپتوکوکوس پنومونیه، پسودوموناس آئروژینوزا و کلبسیلا پنومونیه بی­اثر بودند. بر خلاف این در محیط مایع آزمون MIC عصاره­های مذکور رشد تمامی باکتری­ها را به خوبی مهار کردند (70 %). این عصاره ها ساختار های بیوفیلمی را حداقل به میزان 50 درصد و حداکثر 95 درصد از بین بردند. اثر مهاری عصاره­ به غلظت و نوع حلال آن وابسته است. بیشترین اثر مهاری در پدیده تشکیل بیوفیلم بر باکتری استافیلوکوکوس ارئوس (84/95%) بوده و پسودوموناس آئروژینوزا (48/51 %) بیشترین تخریب را در تیمار با عصاره­های این گیاه نشان داد. بالاترین مهار فعالیت متابولیکی نیز در باسیلوس سرئوس (13/77%) مشاهده گردید. نتیجه گیری: در این بررسی قابلیت مهاری عصاره­های پوست انار در مهار فرم منفرد و بیوفیلمی که وابسته به غلظت عصاره و حلال انتخابی است، تایید شد.