مقایسه‌‏ی پردازش هیجانی، کمک‏‌طلبی و اهداف پیشرفت در دانش‌آموزان با اضطراب امتحان بالا و پایین

پژوهش حاضر با هدف مقایسۀ پردازش هیجانی، کمک‌طلبی و اهداف پیشرفت در دانش‌آموزان با اضطراب امتحان بالا و پایین انجام گرفت. روش پژوهش توصیفی از نوع علّی-مقایسه‌ای بود. تمامی دانش‌آموزان دورۀ متوسطۀ دوّم شهر اردبیل در سال تحصیلی 94-1393 جامعۀ آماری این پژوهش را تشکیل می‌دادند که از میان آن‌ها با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چندمرحله‌ای 160 دانش‌آموز (80 نفر در هر گروه) انتخاب‌شده و به پرسشنامۀ پردازشگر باکر و همکاران، پرسشنامۀ کمک‌طلبی ریان و پنتریچ، پرسشنامۀ اهداف پیشرفت میگلی و همکاران و پرسشنامۀ اضطراب امتحان اسپیلبرگر پاسخ دادند. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از تحلیل واریانس چندمتغیری استفاده شد. یافته‌ها نشان داد که بین دانش‌آموزان با اضطراب امتحان بالا و پایین از نظر پردازش هیجانی، کمک‌طلبی و اهداف پیشرفت تفاوت معناداری وجود دارد (01/0>P). بدین‌صورت که در مقایسه با دانش‌آموزان با اضطراب امتحان پایین، میانگین نمره‌های پردازش هیجانی، پذیرش کمک‌طلبی، اهداف تبحری و اهداف عملکرد-رویکرد دانش‌آموزان با اضطراب امتحان بالا به‌طور معناداری کمتر (01/0>P) و میانگین نمره‌های اجتناب از کمک‌طلبی و اهداف عملکرد-اجتناب‌شان به‌طور معناداری بیشتر (01/0>P) بود؛ بنابراین، می‌توان نتیجه گرفت که پردازش هیجانی، کمک‌طلبی و اهداف پیشرفت از جمله متغیرهای مورد توجه در دانش‌آموزان با اضطراب امتحان بالا بوده و نیازمند برنامه‌هایی برای آموزشِ مدیریت صحیح این متغیرها می‌باشند.