مقایسه‌ی اثربخشی روش آموزش چند حسی فرنالد و کاربرد تدابیر یادیارها در بهبود مشکلات دیکته نویسی دانش‌آموزان پایه‌ی سوم ابتدایی دارای اختلال دیکته

هدف پژوهش حاضر مقایسه‌ی اثر بخشی روش آموزش چند حسی فرنالد و کاربرد تدابیر یادیارها در بهبود مشکلات ‌دیکته‌نویسی دانش‌آموزان پایه‌ی سوم ابتدایی دارای اختلال دیکته می‌باشد. روش پژوهش شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل می‌باشد. جامعه‌ی آماری شامل دانش‌آموزان مبتلا به اختلال دیکته، مراجعه کننده به مرکز ناتوانی‌های یادگیری صدرای شهرستان تربت حیدریه در آذر ماه 1393 بود که به شیوه‌ی نمونه گیری در دسترس انتخاب و 36 نفر به عنوان نمونه‌ی نهایی گزینش و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل جایگزین شدند (12دانش‌آموز روش چند حسی فرنالد، 12 دانش‌آموز روش تدابیر یادیارها و 12 دانش‌آموز گروه کنترل). ابزارهای مورد استفاده عبارتند از: مقیاس تجدید نظر شده‌ی هوشی وکسلر برای کودکان و آزمون تشخیصی اختلال بیان نوشتاری (مؤلفه‌ی املا) باعزت. گروه آزمایشی اول، روش چند حسی فرنالد را در 8 جلسه‌ی 45 دقیقه ای و گروه آزمایشی دوم، روش تدابیر یادیارها را در 8 جلسه  45 دقیقه ای دریافت نمودند، اما گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. داده‌ها با استفاده از t وابسته، آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیری و آزمون پیگیری LSD مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که بعد از ارائه‌ی روش آموزش چند حسی فرنالد و کاربرد تدابیر یادیارها در بهبود مشکلات دیکته نویسی گروه‌های آزمایشی در مقایسه با گروه کنترل تفاوت معناداری وجود دارد. اما تفاوت معناداری بین روش آموزش چند حسی فرنالد و کاربرد تدابیر یادیارها مشاهده نشد. لذا روش آموزش چند حسی فرنالد و کاربرد تدابیر یادیارها به صورت مؤثر و مناسب و طبق اصول مدنظر موجب بهبود مشکل‌های دیکته نویسی می‌شود.