مقایسة تغذیه و بازگشت عناصر غذایی در جنگلکاری‌های خالص و آمیخته صنوبر دلتوییدس و توسکای ییلاقی

جنگلکاری‌های خالص باعث کاهش حاصلخیزی خاک می‌شوند و در نتیجه استمرار تولید، تامین نمی‌شود. از آنجایی که جنگلکاری‌های گونه‌های صنوبر می‌تواند راهی برای کاهش برداشت از جنگل‌های طبیعی باشد، بنا بر این لازم است که پیش از گسترش زیاد این گونه‌ها برنامه‌های خاصی برای آنها ترتیب داد. یکی از راه حل‌هایی که وجود دارد استفاده از جنگلکاری‌های آمیخته با گونه‌های تثبیت کننده است. در این بررسی، عناصر غذایی موجود در برگ‌های زنده و مرده دو گونه صنوبر دلتوییدس و توسکای ییلاقی در جنگلکاری‌های خالص و آمیخته، در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در نزدیکی چمستان در شمال ایران بررسی شد. ازت موجود در برگ‌های زنده و مرده توسکای ییلاقی بیشتر از صنوبر دلتوییدس و کلسیم موجود در برگ‌های زنده و مردة صنوبر دلتوییدس و منیزیم موجود در برگ‌های مرده صنوبر دلتوییدس، بیشتر از توسکای ییلاقی بودند در‌حالی‌که فسفر و پتاسیم تفاوت معنی داری نداشتند. برگ‌های زنده و مرده صنوبر دلتوییدس در تیمارهای آمیخته با توسکا، ازت بیشتری را در مقایسه با تیمارهای خالص نشان دادند که بیانگر تاثیر مثبت توسکای ییلاقی در جذب ازت است. در مورد سایر عناصر، تغییر مهمی مشاهده نشد. در کل می‌توان تاثیر آمیختگی توسکای ییلاقی با صنوبر دلتوییدس را با توجه به شرایط و موقعیت جنگلکاری‌ها، مثبت ارزیابی نمود.