مقاله تصویری (Photo Essay)

  دکتر مهریار موثقی: فلوشیپ زجاجیه و شبکیه- دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی دکتر مسعود سهیلیان: استاد- چشم‌پزشک- دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی دبیر مسوول: دکتر مسعود سهیلیان- استاد- چشم‌پزشک- دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی بیمار مبتلا به سندرم بهجت با رتینوشیزیس اکتسابی معرفی بیمار      مرد 25 ساله‌ای در اواخر سال 1385 پس از کاهش ناگهانی دید و قرمزی در چشم چپ، به اورژانس چشم مراجعه نمود و با تشخیص یووییت قدامی تحت بررسی قرار گرفت. با توجه به وجود آفت‌های دهانی دردناک و بررسی روماتولوژیک، تشخیص بهجت برای او داده شد. هفت ماه بعد، دید چشم چپ بیمار افت نمود که با درمان بهبود یافت. بیمار به دلیل عود سیستمیک بیماری، به مدت یک سال تحت درمان با mg 75 پردنیزولون بوده است. وی حدود 2 ماه پیش از آخرین مراجعه (اردیبهشت 1387)، دچار کاهش تدریجی دید چشم چپ شده بود که در معاینات به عمل‌آمده، دید چشم راست 20/20 و دید چشم چپ 80/20 بود. او در این هنگام، تحت درمان با قرص کلسیم-D، پردنیزولون (mg 5/12 روزانه) و آزاتیوپرین (mg 50 روزانه) قرار داشت. در بررسی سگمان قدامی، به جز رسوبات قرنیه‌ای (keratic precipitate) هیالینیزه خفیف به صورت پراکنده در اتاق قدامی، سایر معاینات هر دو چشم طبیعی بودند. فوندوسکوپی چشم راست طبیعی بود و در چشم چپ تغییرات پیگمانته در ماکولا و بافت فیبروی روی سر عصب بینایی دیده می‌شد که به نظر، به سمت ماکولا گسترش یافته بود (تصویر 1). فشار چشم‌ها طبیعی و نقص آوران مردمکی منفی بود. در OCT سه‌بعدی (spectral domain OCT 3D) به عمل‌آمده، ناحیه هایپورفلکتیو وسیعی در سطح NFL (nerve fiber layer) شبکیه که معادل ایجاد حفره شیزیس (schisis) می‌باشد و هم‌چنین جداشدگی شبکیه‌ حسی و نیز جداشدگی زجاجیه خلفی از شبکیه داخلی دیده شد