معیارهای برنامه‌ریزی کلان توسعه گردشگری روستایی در کشور مطالعه موردی: استان خراسان رضوی

در این تحقیق، برنامه­ریزی کلان توسعه گردشگری روستایی در سطح استان خراسان رضوی، از طریق جمع­آوری و تدوین معیارهای موثر و اولویت­بندی آنها بر اساس روش دلفی صورت پذیرفت. پس از تعیین امتیاز و اولویت معیارها، نقشه کلان مناطق مستعد برنامه­ریزی گردشگری روستایی بدست آمد. مطابق این بررسی از 8 گروه معیار گردشگری، محیطی، کالبدی– زیرساختی، اقتصادی، فرهنگی– اجتماعی، طراحی، مدیریتی و معماری 24 معیار اصلی و 89 زیرمعیار شناسایی گردید. در این راستا بیشترین زیرمعیارها در گروه معیار فرهنگی– اجتماعی با 19 معیار و کمترین آنها در گروه معیار مدیریتی است که 5 معیار را در برگرفته است. نتایج دلفی برای گروه معیارها نشان داد گروه معیارهای گردشگری، محیطی، فرهنگی – اجتماعی، کالبدی – زیرساختی، معماری، اقتصادی، طراحی و مدیریتی به ترتیب دارای اولویت 1 تا 8 هستند. مطابق بررسی انجام گرفته برای سطح­بندی میزان تاثیرگذاری زیرمعیارها، 3/8 درصد از زیرمعیارها در طبقه با تأثیرگذاری بسیار زیاد، 6/22 درصد در طبقه با تأثیرگذاری زیاد، 7/35 درصد تأثیرگذاری متوسط و 4/33 درصد در طبقه تأثیرگذاری کم واقع شده­اند. همچنین نتایج نشان داد زیر معیارهای جاذبه­ها و مقاصد گردشگری، تقاضا و بازار گردشگری، پوشش گیاهی، اقلیم، امنیت، مخاطرات محیطی و موقعیت نسبت به محورهای گردشگری به ترتیب بیشترین اولویت را داشته اند.