معناشناسی تطبیقی واژه علقه در قرآن و طب

قرآن کریم «تبیاناً لکلِّ شئ» است و به همه علوم و فنون به شکل موجز و مختصر اشاره نموده است. یکی از مباحثی مهمی که در این کتاب آسمانی وجود دارد، مباحث مربوط به علم جنین شناسی است که قرآن کریم با ظرافت خاصی در رابطه با آن سخن به میان آورده است. رسیدن به معنای اصلی واژگان و دلالات آن‌ها نیاز به مباحث معناشناسی دارد که با مراجعه به کتاب‌های لغوی اصیل و قرآن کریم و بررسی سیر تطورات آن میسر می‌شود. دومین مرحله رشد و تکامل جنین از دیدگاه قرآن «علقة» می‌باشد. مفسران قرآن از دیر زمان غالباً علقة را به «خون بسته» معنا کرده‌اند. این واژه پنج مرتبه در آیات قرآن ذکر گردیده است و در مورد اینکه آیا علق همان علقة است و هر دو بیانگر یک مرحله از ادوار جنینی می‌باشند یا نه، رویکردهای گوناگونی وجود دارد. از این رو در این مقاله به  معناشناسی واژه «علقه» به شکل تطبیقی می‌پردازیم. واژه علقه توضیح مرحله چسبیدن اسپرم به تخمک است که قرآن کریم با ظرافت خاصی بدان اشاره نموده که هم عرب عصر نزول قرآن در حد خود بتواند آن را درک کند و هم دانشمندان و محققان عصر حاضر؛ چرا که قرآن کریم در همه دوره‌ها ساری و جاری است.