معرفی دایک‌های لمپروفیری کامپتونیتی کوه‌های میشو (منطقه الماس، استان آذربایجان‌شرقی)

Authors

  • جمشید احمدیان گروه زمین‌شناسی، دانشگاه پیام‌نور، صندوق‌پستی 3697- 19395، ایران
  • محسن موید گروه علوم‌زمین، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
Abstract:

منطقه الماس در شمال‌باختری استان آذربایجان‌شرقی، بخشی از منطقه زمین ساختی سلطانیه – میشو به‌شمار می‌رود.دایک‌های لمپروفیری، سازند کهر را قطع کرده‏‌اند. آمفیبول (طول فنوکریست‏‌های آمفیبول بیشتر از 3 سانتیمتر است)، بیوتیت، پیروکسن، الیوین، پلاژیوکلاز، آپاتیت، کلسیت و کلریت از کانی‌های سازندة دایک‏‌های لمپروفیری منطقه الماس با بافت پورفیری هستند. برپایه ویژگی‌های کانی‌شناسی و یافته‌های زمین‏‌شیمیایی، نمونه‌های لمپروفیری بررسی‌شده از نوع کامپتونیت با سرشت آلکالن هستند.نمونه‏‌های لمپروفیری در نمودارهای عنکبوتی از عنصرهای کمیاب خاکی سبک (LREE) و عنصرهای ناسازگار در برابر عنصرهای خاکی سنگین (HREE) غنی‏‌شدگی نشان می‌دهند. خاستگاه ماگمای این سنگ‌ها می‌تواند از گوشته اسپینل‌لرزولیتی با نرخ ذوب‌بخشی اندک باشد

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

بررسی فون سوسماران منطقه حفاظت‌شده ارسباران در استان آذربایجانشرقی

چکیده ارسباران یک منطقه کوهستانی با کوههای دارای شیب تند و جنگلی است که در شمال استان آذربایجان­شرقی و در همسایگی کشور های جمهوری آذربایجان، ارمنستان و جنوب رود ارس، در محدوده '۴۰ °۳۸ تا '۸ °۳۹ شمالی و'۳۹ °۴۶ تا '۲ °۴۷ شرقی واقع شده است. در طی  مطالعه و نمونه­برداری  فون خزندگان منطقه ارسباران که از تیر ماه سال 90 تا تیر سال 92 انجام شد. مجموعا141 نمونه از 4 خانواده، 11 جنس و 12 گونه و زیر گونه...

full text

تحلیل سازمان فضایی نظام شهری (مطالعه موردی: استان آذربایجانشرقی)

مقدمه و هدف پژوهش: هدف اصلی این پژوهش بررسی و تحلیل درجه تعادل فضایی نظامشهری استان آذربایجانشرقی بر مبنای شاخص آنتروپی و مدل حد اختلاف طبقه ای بر اساسآمار و اطلاعات شش دوره سرشماری میباشد.روش پژوهش: روش اجرای پژوهش به صورت کمی تحلیلی همراه با ارائه مدلهای کاربردیمی باشد. جامعه آماری مورد نظر در این پژوهش، شهرهای استان مورد مطالعه می باشد کهبصورت رسمی در سرشماری ها شهر اعلام شدهاند.٥٨/ یافته ها...

full text

معرفی گیاه دارویی دارمازو (Quercus infectoria Oliv)در کوههای زاگرس و تعیین DNA بارکدینگ آن

Background: Quercus infectoria is one of the most important medicinal plants in the Zagros mountains, which from the ancient time has been taken into consideration as a known medicinal plant. Studies have shown, this species contains a wide range of medicinal properties. In this research comprehensive introduction of this medicinal tree, places of distribution and manners of correct diagnosis ...

full text

معرفی گیاهان دارویی منطقه گردنه رخ (استان چهارمحال و بختیاری)

منطقه گردنه رخ، منطقه‌ای کوهستانی و تپه ماهوری است که با وسعتی حدود 10 هزار هکتار در 15 کیلومتری شهرکرد و در شمال شرقی استان چهارمحال و بختیاری واقع شده است. مطالعه فلور منطقه، حاکی از وجود 46 تیره گیاهی، 174 جنس و 242 گونه است که از این تعداد،60 گونه متعلق به 53 جنس و 27 خانواده، دارای خواص دارویی هستند. تیره‌های گیاهی نعناع (Lamiaceae ) با 11 گونه، کاسنی (Asteraceae) با 9 گونه و کلمیان (Brass...

full text

معرفی گیاهان دارویی مراتع ییلاقی منطقه گدوک در استان مازندران

مراتع ییلاقی شمال ایران به‎دلیل تنوع و غنای گونه‎ای مناسب، سرشار از گیاهان دارویی است. در این پژوهش که به منظور شناسایی گیاهان دارویی مراتع ییلاقی منطقه گدوک، واقع در ٥٥ کیلومتری جنوب شهرستان سوادکوه در استان مازندران صورت گرفت، گونه‎های گیاهی منطقه، جمع‎آوری و به روش تهیه هرباریوم، خشک و پرس گردید. سپس با استفاده از منابع معتبر فلور، شناسایی و گیاهان دارویی، تعیین گردید. بر این اساس، 51 گونه ش...

full text

سنتز الماس (تهیه آزمایشگاهی )

تبدیل گرافیت به الماس همواره مورد توجه دانشمندان بوده است .Maissan در سال 1890 با حل کربن در آهن مذاب و سرد کردن سریع آن و سپس حل نمودن مخلوط حاصل در اسید به کریستالهای کوچکی دست یافت که تصور می کرد بلورهای الماس باشد . Hanny محقق انگلیسی در 1880 توانست به کریستالهای ریزی که هنوز هم در موزه انگلیس موجود است و به نام الماس hanny معروف می باشد دست یابد . اصولاً عدم موفقیت در تهیه الماس بدین جهت ...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


Journal title

volume 8  issue 30

pages  119- 138

publication date 2017-07-23

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023