معرفی ابزاری نوین در ارزیابی سیستم وستیبولار؛ مروری بر کاربردهای بالینی آزمون ویدئویی ایمپالس سر

مقدمه و اهداف تعادل عملکردی فیزیولوژیک از جانب بدن است و حفظ آن با تعامل همزمان اطلاعات حسی سیستم­های وستیبولار، بینایی و حس پیکری صورت می­گیرد؛ از بین سه ورودی حسی تعادل، سیستم وستیبولار نیازمند توجه ویژه­ای در ارزیابی­ها و پژوهش­های بالینی است؛ چرا که حدود 50 درصد از بیماران مبتلا به گیجی و منگی، از اختلالات سیستم وستیبولار رنج می­برند. سیستم وستیبولار در حین حرکات سر مسئول ثبات تصاویر بر روی چشم­ها می­باشد. بدین منظور در حین حرکت سر، چشم­ها در جهت عکس حرکت سر ولی با دامنه­ای نسبتا مشابه، به حرکت واداشته می­شوند که این حرکت جبرانی، ناشی از رفلکس دهلیزی-چشمی(VOR) است. اختلالات وستیبولار با ایجاد نقص در VOR، موجب بروز حرکات اصلاحی چشم می­شوند که در آزمایش ویدئویی ایمپالس سر (VHIT) قابل ردیابی است. در مطالعه حاضر مروری کاربردهای بالینی VHIT مورد بررسی قرار گرفته است. مواد و روش­ها به منظور بررسی مروری کاربردهای بالینی VHIT، 52 مرجع در پایگاه­های اطلاعاتی Pubmed, Science Direct, Springer, Elsevier مورد بازنگری سیستماتیک قرار گرفت. نتیجه ­گیری VHIT ابزاری نوین در ارزیابی سیستم وستیبولار است و با استفاده از آن، هر مجرای نیم دایره به صورت مجزا و با دقت قابل ارزیابی است. به کارگیری این آزمون در کنار آزمون کالریک، یک مجموعه آزمون تکمیلی را به منظور بررسی عملکرد مجرای نیم دایره افقی فراهم می­سازد. VHIT آزمونی عینی و حساس در تشخیص اختلالات وستیبولار محیطی است و منجر به بهبود تشخیص افتراقی این اختلالات از اختلالات وستیبولار مرکزی می­گردد.