مطالعۀ فنوتیپی و ژنوتیپی کلاس‌های ژن تنظیم‌گر مقاومت به کولیستین (arn) در اسینتوباکتر بومانی جداشده از موارد بالینی به روش PCR چندگانه

مقدمه: کولیستین آخرین خط درمان در عفونت‌های بیمارستانی ناشی از اسینتوباکتر بومانی به شمار می‌آید. امروزه با روشن‌شدن سازوکار انتقال مقاومت از طریق ژن‌های arn، بروز الگوی مقاومت دارویی جدید در جدایه‌‏های اسینتوباکتر بومانی مشاهده شده است. در مطالعۀ حاضر سعی شد به بررسی فنوتیپی و ژنوتیپی کلاس‌های ژن تنظیم‌گر مقاومت به کولیستین (arn) در گونه‌های جدا‌شده از موارد بالینی پرداخته شود. مواد و روش‏‏ها: به‌منظور انجام این مطالعۀ توصیفی، پس‌از دریافت رضایت کتبی، تعداد 400 نمونۀ بالینی از بیماران بستری در بیمارستان حضرت رسول تهران جمع‌آوری شد. پس‌از شناسایی جدایه‌‏ها با استفاده از روش‌های بیوشیمیایی و بررسی 16S rDNA، الگوی مقاومت آنتی‏بیوتیکی جدایه‌‏ها به دو روش انتشار دیسک و روش مولکولی (برای ردیابی ژن‏های arnBوarnT) تعیین شد. نتایج: تعداد 60 سویۀ اسینتوباکتر بومانی از 400 نمونۀ گرفته‌شده جدا شد. مطابق نتایج بررسی الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی، در بیشترین حالت، بیش از 38 درصد نمونه‌های خون دارای گونۀ اسینتوباکتر بومانی بودند و در هیچ نمونۀ مغزی‌نخاعی، اسینتوباکتر بومانی یافت نشد و کمترین نسبت آلودگی را نشان داد (p <0.05)؛ همچنین اختلاف آماری معناداری بین حساسیت آنتی‌بیوتیکی جدایه‌های اسینتوباکتر بومانی به کولیستین و سایر آنتی‌بیوتیک‌ها مشاهده شد (p <0.05)؛ علاوه‌بر‌این، سویه‌های مقاوم به کولیستین دارای ژن‌های arnB و arnT بودند که در مقایسه با سایر سویه‌ها ازنظر آماری معنادار بود (p <0.05). بحث و نتیجه‏گیری: باتوجه‌به اینکه کولیستین آخرین خط درمان است، افزایش مقاومت به آن می‌تواند به افزایش مرگ‌و‌میر و هزینه‌های بیمارستانی منجر شود؛ از‌این‌رو، به‌کارگیری رژیم‌های درمانی جدید و حساسیت بیشتر در تشخیص به‌موقع و کنترل عفونت‌های بیمارستانی امری ضروری به نظر می‌رسد.