مطالعۀ تأثیرات کشندگی و زیرکشندگی چهار حشره‌کش روی تخم و لارو سن اول بالتوری سبز Chrysoperla carnea (stephens) در شرایط آزمایشگاهی

بالتوری سبز یکی از مهم‌ترین شکارگرها در گلخانه‌ها و مزارع کشاورزی است. در این مطالعه، تأثیرات کشندگی حشره‌کش‌های آزادیراکتین، فلونیکامید، تیاکلوپرید و تیوسیکلام روی تخم و لارو سن ‌اول بالتوری ‌سبز در آزمایشگاه بررسی شد. زیست‌سنجی لاروها به روش تماسی در ظروف پتری شیشه‌ای و تیمار تخم‌ها به روش غوطه‌ورسازی در محلول سمی انجام گرفت. مرگ‌ومیر لاروها و تخم به‌ترتیب بعد از 72 و 96 ساعت اندازه‌گیری شد. برای بررسی تأثیرات زیرکشندگی، لاروهای سن‌ اول با 25LC هر ترکیب تیمار شدند و تأثیرات آنها به روش سازمان بین‌المللی کنترل زیستی (IOBC) برآورد گردید. آزمایش‌ها در دمای 2±25 درجۀ سلسیوس، 5±65 درصد رطوبت نسبی و دورۀ نوری 16:8 (تاریکی: روشنایی) انجام گرفت. بنا بر نتایج زیست‌سنجی مرحلۀ تخم، مقادیر 50LC برای حشره‌کش‌های آزادیراکتین، فلونیکامید، تیاکلوپرید و تیوسیکلام به‌‌ترتیب 1810، 451، 394 و 862 و برای لارو سن اول به‌ترتیب 596، 8/34، 124، 3/271 پی‌ پی ‌ام برآورد شدند. میانگین زادآوری در شاهد و تیمارهای آزادیراکتین، فلونیکامید، تیاکلوپراید و تیوسیکلام (25LC) به‌ترتیب 7/13±32/291، 86/11 ± 67/279، 84/12 ± 75/235، 87/13 ± 84/177 و 58/10 ± 85/99 تخم به ازای هر حشره برآورد شد. بر اساس شاخص اثر کل طبقه‌بندی IOBC، در تیمارهای آزادیراکتین و فلونیکامید به‌ترتیب در دستۀ بی‌خطر و تیاکلوپرید و تیوسیکلام در دستۀ کم‌خطر قرار گرفتند. در صورت تأیید نتایج مزرعه‌ای، دو حشره‌کش فلونیکامید و آزادیراکتین می‌توانند در برنامۀ مدیریت تلفیقی آفات در مزارعی که این شکارگر فعال است، به‌کار روند.