مطالعه پارامتر تغییرشکل چارقطبی محوری در هسته‌های سنگین و فوق سنگین

در این مقاله، سطوح انرژی پتانسیل هسته‏هایی با اعداد اتمی 100-90 Z = را در چارچوب میکرو- ماکروسکوپیکی نیلسون-استروتینسکی پیچ و تابی (CNS) مطالعه شده، و سپس پارامتر تغییر شکل چارقطبی محوری ε2 برای این ویژه هسته­ها (نوکلئیدها) محاسبه  شده­اند. محاسبات نشان داد، در این ناحیه جرمی، هسته‌ها در حالت پایه‌‌ ‌‌دارای تغییر شکل میانگین در حدود 20/0= ε2، و در حالت ایزومری دارای تغییر شکل میانگین در حدود 60/0= ε2 هستند. با افزایش تعداد نوترون­ها یا تعداد پروتون­ها، پارامتر تغییر شکل چارقطبی محوری افزایش کمی می‌یابد و کمینه‌های پتانسیل در تغییر شکل‌های نسبتاً بزرگ­تری ظاهر می‌شوند. بنابراین، در ناحیه جرمی مورد مطالعه، با افزایش عدد جرمی هسته کشیده‏تر خواهد شد. نتایج به دست آمده از مدل با نتایج تجربی و هم­چنین نتایج دیگر مدله­ای نظری مقایسه شده­اند. این مقایسه نشان می­دهد مدل CNS در کنار مدل HFBCS از دقت بهتری در مقایسه با دیگر مدل­ها برخوردار هستند و بنابراین مدل­های مناسبی برای تولید پارامترهای تغییر شکل چارقطبی هسته­های سنگین و فوق سنگین هستند