مطالعه میزان تطابق مدل ذهنی دانشجویان با سامانه یادگیری الکترونیکی دانشگاه شهید بهشتی تهران

هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی میزان تطابق مدل ذهنی دانشجویان با سامانه یادگیری الکترونیک ال. ام. اس.دانشگاه شهید بهشتی تهران است.  روش: پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ شیوه گردآوری داده‌ها از نوع پژوهش‌های پیمایشی است. جامعه پژوهش حاضر شامل دانشجویان دوره مجازی دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه شهید بهشتی تهران بود که حداقل با یکی از سامانه‌های یادگیری الکترونیکی دانشگاه‌ها کار کرده بودند. تعداد این افراد براساس پرس و جو از دفتر آموزش الکترونیک دانشگاه شهید بهشتی برابر با 120 نفر بود و تعداد 95 نفر از دانشجویان برای امتحان پایان‌ ترم اول سال تحصیلی 96-97 به دانشکده مراجعه حضوری داشتند که کل این افراد به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه پژوهشگرساخته بر پایه ویژگی‌های سامانه‌ یادگیری الکترونیکی بود. یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد که میزان تطابق مدل ذهنی دانشجویان با امکانات سامانه‌های یادگیری الکترونیک تفاوت معناداری داشت (0001/0=P، 041/6-=Z). بنابراین، مدل ذهنی دانشجویان با سامانه‌های الکترونیکی منطبق نبود و با توجه به علامت منفی Z سامانه‌های الکترونیک با مدل ذهنی کاربران تفاوت زیادی داشتند. نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش نشان داد که قابلیت‌های سامانه یادگیری الکترونیک ال. ام. اس. با هیچکدام از بخش‌های نمایش، راهنما، پخش آنلاین و عمومی مطابقت نداشت و مولفه‌های جنسیت و رشته تحصیلی نیز با تطابق مدل ذهنی دانشجویان با سامانه یادگیری الکترونیک ال. ام. اس. رابطه معناداری نداشت.