مطالعه میزان آلودگی پنیرهای سنتی شهرستان مراغه به باکتریاشریشیا کلیO157:H7

چکیده این مطالعه جهت ارزیابی آلودگی پنیرهای سنتی تولید شده در روستاهای شهرستان مراغه به اشریشیا کلیO157:H7که بعنوان یکی از مهمترین سروتیپ‌ های بیماری ‌زای انسان در سال های اخیر معرفی شده است طراحی و با اخذ نمونه ‌های تصادفی از روستاهای تولید و توزیع این فراورده به اجرا گذارده شد.ابتدا نمونه های پنیر(100 نمونه) در محیط کشت Tryptic Soy Broth حاوی آنتی بیوتیک سفکسیم و سپس در محیط مک‌کانکی سوربیتول آگار حاوی آنتی بیوتیک سفکسیم و تلوریت پتاسیم کشت داده شدند. کلنی‌ های مشکوک رنگ آمیزی گرم شده و بر روی آنها آزمون IMVCو سایر آزمون‌ ها انجام شد و واکنش آنها با اشریشیا کلی، جهت تشخیص سروتیپ Oو H به روش آگلوتیناسیون مستقیم مورد آزمایش قرار گرفتند.pH و میزان نمک پنیر نیز اندازه‌ گیری شد. از باکتری‌های اشریشیا کلیجدا شده از نمونه‌های پنیر، آزمایش آنتی بیوگرام به روش کربی بوئر به ‌عمل آمد. هیچ موردی از  اشریشیا کلیO157:H7در نمونه‌های مطالعه شده مشاهده نگردید. در این مطالعه سایر سروتیپ هایاشریشیا کلی تشخیص داده شدند که شامل 32 مورد سروتیپ ‌های Non O157 بود. در بین این سروتیپ ‌ها، سویه ‌های انتروپاتوژن (O125،O126،O44،O114،O86،O127،O55)، انتروتوکسیژن(O20، O128) و وروتوکسیژن(O26،O111) وجود داشتند.تمام سویه‌های جدا شده نسبت به دوآنتی بیوتیک آمپی سیلین و پلی میکسینB مقاوم بودند. تأثیر نسبت شیوع سروتیپ‌ های اشریشیا کلی از میزان pH و نمک پنیر از لحاظ آماری معنی‌دار نبود (05/0p>).نتایج این مطالعه نشان داد که پنیرهای سنتی تولید شده می‌توانند بعنوان حامل بالقوه برای سروتیپ‌ های مختلف اشریشیا کلی عمل نموده و منجر به بروز بیماری در انسان شود.