مطالعه موردی پخش آلاینده‌ها با استفاده از داده‌های برج هواشناسی بوشهر

این مقاله به پتانسیل آلایندگی در بوشهر به‌کمک مدل پخش گاوس پرداخته است. در این پژوهش انحراف‌معیار قائم مدل به‌سبب نبود داده‌های سرعت اصطکاکی و طول مونیون-ابکوف، از روابط هاسکر-اسمیت، ارتفاع خیزش پلوم از روش‌ بریگز و ارتفاع لایه آمیخته از روش هیفتر به‌دست آمد. برای تعیین کلاس‌های پایداری، از داده‌های تابش خورشیدی و گرادیان قائم دما و برای اجرای مدل، از داده‌های برج هواشناسی بوشهر در سال 2016 استفاده شده است.   نتایج حاصل از اجرای مدل نشان داد که در موقعیت برج هواشناسی بوشهر در فصل زمستان، آلاینده‌های‌ فرضی از شمال به‌سوی جنوب برج پخش می‌شود در حالی‌که نحوه پخش آنها در تابستان از شمال‌غرب به جنوب‌شرق و همچنین از جنوب به‌سوی شمال است. این تفاوت می‌تواند به‌سبب قوی بودن نسیم دریا به خشکی در تابستان و ضعیف بودن آن در زمستان باشد. قسمتی از آلاینده فرضی نیز به‌دلیل وجود مؤلفه جنوبی باد سالانه، به‌سوی شمال پخش می‌شود. در فصل‌های بهار و پاییز نیز نحوه پخش آلاینده‌ها متفاوت است. در فصل بهار که باد غالب در ارتفاع 100 متری برج هواشناسی بوشهر شمال‌غربی است، آلاینده‌ها بیشتر به‌سوی جنوب‌شرق پخش می‌شوند در حالی‌که در فصل پاییز فراوانی باد شمالی بیشتر است و آلاینده‌های فرضی بیشتر به‌سوی جنوب پخش می‌شوند. همچنین بررسی روش‌های برآورد ضرایب مدل گوس نشان داد که روابط هاسکر-اسمیت با در نظرگرفتن طول زبری سطح برای منابع نقطه‌ای که فاقد داده‌های سرعت باد اصطکاکی و طول مونیون-ابکوف هستند، روش مناسبی است.