مطالعه فون بندپایان انگل خارجی سگ در منطقه گیلانغرب استان کرمانشاه

زمینه مطالعه: آلودگی سگ به بندپایان انگل خارجی دارای اهمیت بهداشت انسانی و دامپزشکی در دنیا و ایران به دلیل انتقال عوامل بیماریزا می‌باشد. هدف: هدف از این مطالعه تعیین فراوانی و تنوع گونه‌ای بندپایان انگل خارجی در سگ‌های منطقه گیلانغرب بود. روش کار: 138 قلاده سگ (93 قلاده سگ گله و 45 قلاده سگ نگهبان) به روش تصادفی ساده از فروردین ماه سال1391 تا خرداد ماه سال 1392 مطالعه گردیدند. سطح بدن سگ‌ها از نظر آلودگی به کنه‌های سخت بررسی گردیده و در امتداد ضمایم دهانی جدا شدند. جرب‌ها مستقیماً از پوست و یا با تخریش و هضم آن جمع‌آوری گردیدند. کک و شپش نیز از سطح بدن جدا گردید و شناسایی شدند. نتایج: آلودگی به انگل‌های خارجی در 65 قلاده سگ گله (11/47%) و 43 قلاده سگ نگهبان (16/31%) بود. فراوانی آلودگی در سگ‌های نر نسبت به سگ‌های ماده کمتر از یک سال اختلاف معنی‌داری داشت (05/0≥p). بیشترین و کمترین آلودگی کنه سخت به ترتیب از گونه‌های ریپی سفالوس سانگوینوس (36/35%) و هیالوما مارجیناتوم مارجیناتوم (06/3%) بود. نسبت تعداد کنه به هر قلاده سگ 13/2 با بیشترین توزیع بدنی کنه ریپی سفالوس سانگوینوس (82/24%) در سطح داخلی لاله گوش بود (05/0≥p). اختلاف فراوانی آلودگی کنه سخت در فصل بهار (82/33%) نسبت به سایر فصول معنی‌دار بود (05/0≥p). 35 قلاده سگ (14/25%) از سگ‌های تحت مطالعه آلوده به سارکوپتس اسکابیئی (33/15%)، دمودکس کنیس (81/9%)، کتنوسفالیدس کنیس (52/6%)، پولکس ایریتانس (62/3%) و تریکودکتس کنیس (35/4%) بودند. نتیجه گیری نهایی: نتایج این تحقیق نشانگر وجود تنوع گونه‌ای در فون انگل‌های خارجی سگ‌های منطقه بود که می‌توانند در انتقال آن‌ها به انسان و نیز انتقال عوامل عفونت زا به سگ ایفای نقش کنند.