مطالعه فعالیت مهارکنندگی آنتی‌اکسیدان ریبوفلاوین در حضور نور خورشید

مقدمه: رادیکال­های آزاد، محصولات جانبی طبیعی سوخت و ساز بدن به شمار می­روند که در حضور آنتی­اکسیدان­ها اثر این رادیکال­های آزاد خنثی شده و آسیب­های ناشی از آنها کمتر می­شود. یکی از آنتی­اکسیدان­های طبیعی ریبوفلاوین می­باشد که در بیشتر مواد گیاهی و حیوانی وجود دارد. مولکول ریبوفلاوین یک ماده حساس به نور نیز هست که از طریق واکنش فوتوشیمیایی باعث ایجاد تغییر شیمیایی در مولکول­های مجاور می­شود. خاصیت آنتی­اکسیدانی ریبوفلاوین متاثر از تابش نور بوده و حساسیت آن به نور باعث بازده بیشتر خاصیت آنتی­اکسیدانی آن می­شود. مواد و روش­ها: در این پژوهش چهار پارامتر مهم شامل دما، غلظت ریبوفلاوین، زمان و تابش­دهی نور بر خاصیت آنتی­اکسیدانی ریبوفلاوین مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور، فعالیت آنتی­اکسیدانی ریبوفلاوین بر اساس فعالیت مهار رادیکال آزاد پایدار دی فنیل پیکریل هیدرازیل (DPPH) به وسیله دستگاه اسپکتروفوتومتر UV-Vis تعیین ­شد. یافته ­ها: فعالیت آنتی­اکسیدان ریبوفلاوین با افزایش غلظت در گستره غلظتی 7/0-4/0 میلی­مولار بیشتر شد. در حضور نور خورشید فعالیت آنتی­اکسیدانی ریبوفلاوین به گونه­ای است که رادیکال آزاد DPPH را به طور کامل مهار می­کند. همچنین در گستره دمایی به کار رفته، با افزایش دما فعالیت آنتی­اکسیدان در مهار رادیکال آزاد شدیدتر شده است. از نظر سینتیکی، واکنش مهار رادیکال آزاد DPPH با استفاده از معادله سینتیک مرتبه یک توصیف شد. نتیجه ­گیری: با توجه به مطالعه انجام شده ریبوفلاوین به عنوان یک ماده حساس نوری دارای خاصیت آنتی­اکسیدانی قابل ملاحظه­ای در مهار رادیکال آزاد DPPH در حضور نور خورشید می­باشد.