مطالعه بیان ژنهای شاخص مرحلهی اسپرمیوژنز(Acrosin, Protamine1 ) در سلولهای بنیادی اسپرماتوگونیال انسانی القا شده برای تمایز به اسپرم
Authors
Abstract:
هدف: هدف این مطالعه بررسی توان تمایزی سلولهای بنیادی اسپرماتوگونیال به اسپرم میباشد. مواد و روشها: سلولهای بنیادی اسپرماتوگونیال پس از جداسازی آنزیمی از نمونههای بیوپسی بیضه افراد آزواسپرمیای غیر انسدادی در فلاسکT25 کشت داده شدند. در پاساژ سوم سلولها در 4 گروه مختلف بهمدت 1 الی 4 هفته تحت تاثیر محیط کشت حاوی عصارهی بافت بیضه گوسفندی بهعنوان القا کننده قرار داده شدند و پس از آن بیان ژنهای بلوغ اسپرم: Acrosin و Protamine1 با استفاده از تکنیک وسترن بلاتینگ بررسی شد. نتایج: پس از القای سلولهای بنیادی اسپرماتوگونیال توسط عصارهی بافت بیضه گوسفندی در این سلولها شکل تغییر یافته بهصورت شبه اسپرم در آمدند و همچنین بیان ژن پروتامین 1و آکروزین تایید شد. نتیجهگیری: بررسی سلولهای القا شده نشان داد که آکروزین و پروتامین 1 بیان شده اند، از آنجاییکه آکروزین و پروتامین عمده ترین پروتئینهای اسپرمیوژنز هستند میتوان اینگونه نتیجه گرفت که این سلولها مرحلهی اسپرماتوژنز را کامل نموده و وارد مرحلهی اسپرمیوژنز شدهاند.
similar resources
تاثیر بیان microrna-375 بر القای تمایز پانکراسی در سلولهای بنیادی پرتوان القا شده انسانی
پیوند islet های پانکراسی به عنوان یکی از بهترین روشهای درمان دیابت نوع 1 به شمار می رود. سلولهای بنیادی پرتوان القا شده انسانی (hipscs) که به سلولهای بنیادی رویانی شباهت دارند، امکان تولید سلولهای شبه islet مولد انسولین اختصاصی بیمار را از سلولهای سوماتیک طی برنامه ریزی مجدد سرنوشت سلولی فراهم می کنند. اما روشهای کنونی اغلب بر پایه استفاده از چندین سایتوکاین و بازدازنده مختلف برای هدایت تمایز ب...
15 صفحه اولمطالعه افزایش بیان فاکتور کپی برداری pparγ۱ در تمایز سلولهای بنیادی جنینی موشی به سلولهای اندودرم
گیرنده فعال شونده افزایش دهنده پراکسیزومی نوع گاما، متعلق به ابرخانواده عوامل کپیه برداری از نوع گیرنده های هسته ای فعال شونده بوسیله لیگاند میباشد که موجب تنظیم بیان بسیاری از ژنهای در گیر در تمایز سلولی و متابولیسم ، چربی زایی، التهاب و مرگ سلولی میگردد. علیرغم مطالعات زیادی که تا کنون در مورد نقشpparγ1در تمایز به اکتودرم صورت گرفته است، تعداد مطالعاتی که در مورد نقشpparγ1در تمایز به اندودرم ...
full textاثر فاکتور های القا کننده در تمایز سلولهای بنیادی مزانشیمی به سلولهای استئوبلاست
سلولهای بنیادی مزانشیمال سلولهای پرتوان هستند که در طول تکوین از سلولهای مزانشیم مشتق می شوند که پتانسیل تکثیر زیادی دارند و همچنین قادرند به سلولهای استئوبلاست، استئوسیت، آدیپوسیت و سلولهای غضروفی تمایز یابند. تمایز استئوبلاستی در محیط آزمایشگاه به فاکتورهای مختلفی نیاز دارد که شرایطی مشابه میکرو محیط بافت استخوان را ایجاد می کنند. در این تحقیق اثر دگزامتازون، اسکوربیک اسید و بتاگلیسروفسفات در...
full textبررسی نقش پروتئین piwil2 در بیان مارکرهای سلولهای بنیادی اسپرماتوگونیال انسانی
ژن های خانواده piwi ، ژن هایی کاملاً محافظت شده در طی تکامل می باشند که نقش مهمی را در فرایند-هایی نظیر خودبازسازی سلول های بنیادی، گامتوژنز و تداخل rna در ارگانیسم های مختلف از arabidopsis تا انسان ایفا می نمایند. piwil2 که hili نیز نامیده می شود یکی از چهار همولوگ شناخته شده پروتئین های piwi در انسان محسوب می گردد. بیان ژن piwil2 در سلول های جنسی موجود در بافت بیضه مبین نقش کلیدی این ژن در شکل...
اثر القایی IDE1 در تمایز سلولهای بنیادی القا شده انسانی به سلولهای آندودرم قطعی با استفاده از داربست نانوفیبر PCL
Induced pluripotent cells have been considered as one of the most recent and best cell sources for the cell therapy. In this study, the differentiation potency of human iPS cells, cultured on scaffolds, which can differentiate into definitive endodermal cells as precursor for hepatocytes, pancreatic and lung cells, was studied. Embryoid bodies composed of pluripotent cells, were seeded on elect...
full textبیان مینی ژنهای فاکتور 9 انعقادی انسانی در سلولهای کلیه انسان
Background & aims: Hemophilia B is caused by either functional deficiency or lack of the human coagulation factor IX (hFIX). The current protein-based therapy with plasma-derived proteins increases, the risk of blood-borne pathogens transmission. Therefore, replacement therapy with recombinant hFIX (rhFIX) is an attractive alternative to plasma derived hFIX concentrates. In order to express and...
full textMy Resources
Journal title
volume 8 issue 2
pages 184- 195
publication date 2017-06-22
By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023