مطالعه اثر مهاجرت بر کاهش رشد جمعیت استان خوزستان طی دوره (1390-1375)

مهاجرت‌ها چه به‌صورت بین‌المللی جریان یابند و چه در داخل مرزهای یک کشور رخ دهند، همواره موجب کاهش جمعیت نواحی مهاجرفرست و افزایش جمعیت نواحی مهاجرپذیر می‌شوند. این افزایش و کاهش در مواردی کند و مستمر و در مواردی نیز تند و مقطعی است. این مطالعه با روش توصیفی ـ تحلیلی و با استفاده از مطالعات اسنادی، تحلیل داده‌های سرشماری نفوس و مسکن و سالنامه‌های آماری، با استفاده از نرم‌افزارهای Excel و GIS روند جابجایی‌های جمعیتی استان خوزستان را در ابعاد مهاجرت‌های بین استانی طی دو دهه‌ی اخیر و تأثیر آن بر متوسط رشد سالانه‌ی جمعیت استان را مورد تجزیه ‌و تحلیل قرار داده است. نتایج نشان می‌دهد که در سال 1385، استان خوزستان با خالص مهاجرتی 108209- نفر، سومین استان مهاجرفرست کشور و در سال 1390، با خالص مهاجرتی 54530- مهاجرفرست‌ترین استان کشور بوده است. استان‌های اصفهان، تهران و فارس بیشترین دریافتی مهاجر را از استان خوزستان داشته‌اند. متوسط نرخ رشد واقعی جمعیت استان در سال 1385، 8/1 درصد و در سال 1390، 16/0 درصد کاهش ‌یافته است. همچنین 25/0 درصد در سال 1385 و 62/0 درصد در سال 1390 از کاهش رشد جمعیت در استان ناشی از اثر مهاجرت بوده است.