مطالعه‌ی تطبیقی آیین زار در ایران و سودان

مقاله‌ی حاضر، تحقیقی است تطبیقی بین مراسم زار در جنوب ایران (استان هرمزگان) و شرق آفریقا (سودان) که به روش توصیفی- اکتشافی و با استفاده از تکنیک‌های کتابخانه‌ای و مطالعات میدانی انجام یافته است. در میان بومیان این منطقه اعتقاد بر این است که بیماری‌های انسان به دلیل بادها یا هواهای شیطانی‌ای است که در بدن آدمی رسوخ کرده و او را دچار کسالت‌های روحی و جسمی می‌کنند. بنابراین می‌توان با مراسم مخصوصی این بادها را آرام کرد و بیماری را از بین برد. مراسم زار دارای موسیقی‌ای ریتمیک بر پایه‌ی سازهای کوبه‌ای است. موسیقی خلسه‌آوری که با اجرای آن و مجموعه اعمالی دیگر از جمله مراسم قربانی، درمان بیمار را موجب می‌شود. از آنجا که به لحاظ دیرینه شناسی، ریشه‌های آیین زار از آفریقای شرقی سرچشمه می‌گیرد و در گذر زمان در مناطقی از خاورمیانه و به‌ویژه کشورهای حاشیه‌ی خلیج فارس و دریای سرخ گسترش یافته، این پژوهش در پی آن است تا با بررسی و مطالعه‌ی نقاط اشتراک و افتراق این آیین در آفریقا (سودان) و ایران (هرمزگان) به روند تغییر در دو حوزه‌ی ساختاری (شکلی و محتوایی) و موسیقایی بپردازد.