مطالعه‌ی اثر بیوکنترلی سویه‌های سودوموناس فلورسنت مولد 2 و 4- دی استیل فلوروگلوسینول بر نماتد ریشه گرهی در ریزوسفر ارقام گوجه‌فرنگی

نماتد مولد ریشه‌ گرهی Meloidogyne javanica یکی از عوامل مهم بیمارگر گوجه‌فرنگی در کشور به‌شمار می­رود. در این تحقیق کنترل بیولوژیک این نماتد توسط سویه­های UTPF68 و  UTPF101باکتری Pseudomonas fluorescens، مورد ارزیابی قرار گرفت. ابتدا سویه­ها از نظر دارا بودن ژن phlD از طریق واکنش زنجیره­ای پلیمراز (PCR) مورد بررسی قرار گرفتند. سپس توانایی تولید متابولیت‏های ضد میکروبی توسط این باکتری­ها و تأثیر آن‌ها بر تفریخ تخم و فعالیت لارو سن دوم نماتد در شرایط آزمایشگاه و اثر بیوکنترلی آن‌ها بر فعالیت نماتد در ریزوسفر چهار رقم گوجه‌فرنگی در شرایط گلخانه براساس طرح بلوک­های کامل تصادفی با چهار تکرار مورد بررسی قرار گرفت. نتایج واکنش زنجیره­ای پلیمراز نشان داد که هر دو سویه واجد ژن phlD بوده و قطعه DNA با طول 629 جفت باز در آن‌ها تکثیر شد. سویه­های باکتریایی قادر به تولید آنتی بیوتیک DAPG، سیانید هیدروژن و پروتئاز در شرایط آزمایشگاهی بودند. سویه UTPF68 نسبت به سویه UTPF101 توانایی بیشتری در عدم تفریخ تخم نماتد داشت، درحالی‌که میزان مرگ و میر لارو سن دوم در هر دو سویه یکسان بوده است. نتایج گلخانه‌ای نشان داد که سویه­های باکتری موجب افزایش شاخص­های رشدی ارقام و کاهش فعالیت نماتد در ریزوسفر آن‌ها شدند. میزان افزایش رشد یا کنترل نماتد بسته به رقم گوجه‌فرنگی و سویه باکتری متفاوت بود.