مطالعه‌ی آزمایشگاهی تأثیر استقرار آبشکن‌های نفوذپذیر با آرایش شعاعی دافع بر حداکثر نرخ آبشستگی موضعی دماغه

بررسی آزمایشگاهی اثر طول آبشکنهای نفوذپذیر بر روی ابعاد چاله آبشستگی در شرایط غیر مستغرق در قوس 90 درجه ملایم

یکی از روشهای متداول کنترل فرسایشکناری در قوسرودخانهها استفاده از آبشکن است. آبشکن با تغییر الگویجریان و منحرف کردن جریان به سمت محور رودخانه مانع از فرسایش ساحل رودخانه میگردد و از سوی دیگر الگویجدید جریان که با سرعت بالاتری تشکیل شده، باعث آبشستگی در اطرافآبشکن میشود. طول آبشکن یکی از پارامترهایمهم مؤثر بر آبشستگی در اطراف آبشکن است. بهمنظور بررسی اثر طول آبشکن با نفوذپذیری 33 % در قوس بر فرا...

بررسی آزمایشگاهی تأثیر تغییرشکل دماغه پایه شیبدار پل بر روی پروفیل آبشستگی اطراف پایه پل

بررسی آزمایشگاهی اثر طول آبشکنهای نفوذپذیر بر روی ابعاد چاله آبشستگی در شرایط غیر مستغرق در قوس ۹۰ درجه ملایم

یکی از روشهای متداول کنترل فرسایشکناری در قوسرودخانهها استفاده از آبشکن است. آبشکن با تغییر الگویجریان و منحرف کردن جریان به سمت محور رودخانه مانع از فرسایش ساحل رودخانه میگردد و از سوی دیگر الگویجدید جریان که با سرعت بالاتری تشکیل شده، باعث آبشستگی در اطرافآبشکن میشود. طول آبشکن یکی از پارامترهایمهم مؤثر بر آبشستگی در اطراف آبشکن است. بهمنظور بررسی اثر طول آبشکن با نفوذپذیری 33 % در قوس بر فرا...

مطالعه آزمایشگاهی تأثیر مشخصات هندسی آبشکن‌های نفوذپذیر مستقیم و Tشکل بر آبشستگی اطراف آن‌ها

از جمله روش‌های متداول کنترل فرسایش کناری رودخانه‌ها، استفاده از آبشکن‌های نفوذناپذیر می‌باشد که در صورت طراحی و اجرای صحیح، علاوه بر کنترل فرسایش کناری، منجر به بازیابی و احیای اراضی با ارزش حاشیه رودخانه ها می‌شود. آبشستگی موضعی دماغه آبشکن، یکی از مسائل در طراحی این سازه‌ها می‌باشد که به علت تنگ‌شدگی مقطع جریان و وجود گردابه‌های قوی اتفاق می‌افتد. از شاخص‌های مهم در تعیین مشخصات حفره آبشستگی...

کاربرد پره های مستغرق درکاهش آبشستگی موضعی تکیه گاه پل با دماغه گرد

ادارۀ فدرال بزرگراه­های آمریکا در بررسی آمار شکست پل­ها به این نتیجه رسیده است که دلیل اصلی شکست آنها آبشستگی موضعی اطراف تکیه­گاه­های جانبی، در مقایسه با آبشستگی پایه­های پل، است.. روش­هایی مختلف برای کاهش آبشستگی موضعیدر اطراف پایه­هاوتکیه­گاه­هایجانبیپلپیشنهاد شده که یکی از آنها استفاده از پره­­های مستغرق است. در پژوهش حاضر به بررسی عملکرد استقرار پره­های مستغرق در کاهش آبشستگی موضعی تکیه­گا...

کاربرد روش اویلری- اویلری در تخمین حداکثر عمق آبشستگی موضعی

آبشستگی موضعی در محل قرارگیری سازه­های آبی تأثیر به­سزایی در طراحی این سازه­ها دارد. بنابراین شناخت رفتار جریان و تغییرات بستر تحت تأثیر حضور سازه­های مختلف امری اجتناب ناپذیر می­باشد. در این مقاله،یک مدل اویلری- اویلری سه‏بعدی برای تخمین حداکثر عمق آبشستگی در پایین­دست سازه­های هیدرولیکی مورد استفاده قرار گرفته است. با به­کارگیری نرم­افزار منبع باز OpenFOAM و ایجاد قابلیت­های مناسب مدل­سازی آب...