مصرف پروبیوتیک در آبزیان و ماهیان زینتی

       در صنعت آبزی پروری ماهیان خوراکی بدلیل رشد فزاینده جمعیت انسانی و نیاز به تأمین پروتئین غذا  از ضروریات مبرم بحساب می‌آید، ولی از سوی دیگر صنعت ارز آور تجارت ماهیان زینتی  نیز از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است. دراین صنعت با توجه به محدودیت ذخایر و پاسخگو نبودن صید، توجه به افزایش تولید از طریق آبزی‌پروری بیشتر شده است. محیط‌های نگهداری و پرورشی بدلیل تراکم بالا همواره در معرض بروز بیماری‌های مختلف عفونی و غیرعفونی می‌باشند. در کارگاه‌های پرورشی، ماهیان همیشه در معرض عفونت های گوناگون قرار دارند که اگر کنترل نشوند ممکن است سراسری شده و منجر به مرگ آنها شود. استفاده از آنتی بیوتیک‌ ها و مواد شیمیایی برای برطرف نمودن مشکلات آبزی پروری علاوه بر دارا بودن اثرات جانبی و هزینه بالا موجب انباشتگی این مواد در محیط و ماهی می‌شود. بنابراین باید دنبال راهکارهای جایگزین بود. ماهیان آکواریومی با ظاهری زیبا و اندازه‌های متفاوت طرفداران بسیاری داشته و نگهداری و پرورش آنها رونق فراوانی یافته است. ماهیان زینتی مصرف خوراکی ندارند، اما با اینحال ارزش صادرات گونه‌هایی از آنها بیشتر از ماهیان خوراکی است. با افزایش تقاضا در این صنعت، تکثیر و پرورش این ماهیان رشد و توسعه یافته و برای کشورهای تولید کننده (بویژه کشورهای در حال توسعه) تکثیر ماهیان زینتی یک فرصت فوق‌العاده برای درآمدزایی بیشتر بخصوص در جوامع روستایی بحساب می‌آید. در کشور ما نیز ماهیان زینتی از اقبال خوبی برخوردار بوده و میزان تولیدشان ازحدود 93 میلیون قطعه در سال 1388به حدود 244 میلیون قطعه در سال 1396 افزایش یافته است. در اینجا نیز همانند ماهیان خوراکی این افزایش تولید از دو راه امکان پذیر است، که باز هم با توجه به محدودیت‌های منابع، افزایش تراکم تنها راه باقیمانده است. طبیعی است که این افزایش تراکم با افزایش بروز بیماری‌های مختلف همراه خواهد بود