مسأله‌مداری در اندیشه و شخصیت ناصرِخسرو (بر پایۀ نظریۀ خودشکوفایی آبراهام مزلو)

در میان شخصیت­های مطرح در عرصۀ شعر فارسی می­توان به "ناصرِخسرو" اشاره کرد که دست­کم در نیمۀ دوم زندگی خود همواره مسأله­محور بوده­ و به واسطۀ آن سختی­های بسیاری را تحمل کرده است. به این اعتبار، آنچه در پژوهش پیش­رو بررسی می­شود، تطبیق ویژگی­های انسان خودشکوفا و مسأله­محورِ مورد نظر مزلو با اندیشه و شخصیت ناصرِخسرو قبادیانی خواهد بود. روش تحقیق نیز، تطبیقی- تحلیلی است. به نظر می­رسد که مهم­ترین دغدغه­های شاعر، «هواداری از اسماعیلیان و دشمنی با عباسیان»، «خردورزی و دانش­اندوزی»، «دوری­گزینی از دنیا و مظاهر آن» و «نکوهش مداحی و ستایش آزادگی» است.