مروری گذرا بر روش‌های ایجاد سکته مغزی در حیوانات آزمایشگاهی: انواع مدل‌ها، ارزیابی ضایعات مغزی و اختلالات نرولوژیکی

سکته یا ایسکمی مغزی، سومین عامل مرگ‌و‌میر در کشورهای پیش‌رفته و یا در حال توسعه بوده و یکی از علل اصلی معلولیت‌های درازمدت به شمار می‌رود. متأسفانه با وجود تلاش‌های صورت گرفته، هنوز درمان مؤثر و اختصاصی برای آن یافت نشده است. بنابراین، جهت تحقیق و فهم پاتوفیزیولوژی ایسکمی مغزی و احتمالاً یافتن روش‌های درمانی، نیاز به مدل‌های حیوانی و یا تجربی قابل اعتماد است. امروزه مدل‌های حیوانی مختلفی جهت بررسی درمان احتمالی ایسکمی مغزی استفاده می‌شود، این مدل‌ها خود به دو نوع ایسکمی مغزی موضعی و گلوبال تقسیم می‌شوند؛ ایسکمی مغزی موضعی به‌وسیله مسدود کردن شریان میانی مغز از طریق باز کردن جمجمه و تزریق آمبولی و یا روش فیلامنت و ایسکمی فراگیر نیز با مسدود کردن شریان‌های اصلی تغذیه کننده مغز و یا متوقف کردن موقتی قلب در حیوانات ایجاد می‌شود. به‌طور خلاصه در این مقاله مروری، مهم‌ترین روش‌های ایجاد مدل‌های حیوانی ایسکمی‌های موضعی و فراگیر مغزی بحث شده است.