مروری بر شواهد مربوط به آغاز فراگیری زبان در دوران جنینی

هدف: تکنیک ­ها و نظریه ­های جدید پژوهشی روی جنین/نوزاد این گونه مطرح کردند که فراگیری زبان در دنیای مایع رحمی آغاز می­شود و در سراسر زندگی ادامه می ­یابد. این پژوهش، مروری است بر پژوهش­ هایی که به بررسی پاسخ جنین به محرکات شنیداری، شواهد فراگیری زبان در دوران جنینی و روش­ های بررسی این موارد در جنین پرداخته اند. روش بررسی: در این مطالعه مروری، عنوان و چکیده تمامی مقالات منتشر شده در پایگاه­ های اطلاعاتیWeb of science، Google scholar، Scopus و PubMed از سال 1980 تا 2018 برای یافتن مقالات مرتبط با وجود، شکل گیری و رشد و تحول مهارت های پیش ­زبانی در جنین و نوزاد مورد جستجو قرار گرفتند. در نتیجه این جستجوی جامع، 106مقاله به دست آمد که پس از مطالعه دقیق چکیده آن ها، 52 مقاله که با اهداف مطالعه حاضر انطباق کامل داشتند، برای نگارش مقاله حاضر مورد استفاده قرار گرفتند. یافته ­ها: تغییر در الگوی مکیدن و ضربان قلب نوزاد یا جنین و انواع دیگری از مقیاس ­های رفتاری، روش­ هایی هستند که نشان می ­دهند جنین انسان می ­تواند صدای انسان و زبانی را که در معرض آن قرار گرفته به خاطر سپرده و بازشناسی کند. در واقع، با توسعه مهارت­ های شنیداری طی نیمه دوم بارداری، اولین تجارب جنین از زبان گفتاری شکل می ­گیرند. نتیجه گیری: نوا و ریتم پیام گفتاری، نقش مرکزی در فراگیری اولیه زبان بازی می­کنند و چنین  اطلاعاتی  برای  جنین­  در دسترس است و توسط سیستم شنیداری جنین پردازش می ­شود، در نتیجه مغز جنین در زمان نزدیک به تولد واقعاً می ­تواند بیشتر جنبه­ های اصلی زبان را درک کند و فرا بگیرد.