مدل سازی طرح اختلاط بهینه بتن خودتراکم

بتن خودتراکم، به‌دلیل روانی بالا سبب افزایش سرعت و کیفیت بیشتر در اجرا گردیده که این امر باعث گسترش روز افزون آن در صنعت ساختمان شده‌است. روش‌های طراحی طرح اختلاط بهینه این نوع بتن می‌تواند با کاهش هزینه‌ها، موجب تمایل بیشتر کارفرمایان به استفاده از آن و صرفه‌جویی اقتصادی گردد. در این تحقیق، ضمن تعریف خواص این نوع بتن و روش‌های بهینه‌سازی، با بررسی پارامترهای تاثیرگذار بر تولید و طرح اختلاط از قبیل سیمان، شن، ماسه، آب، فوق روان‌کننده و مواد پودری به تعیین متغیرهای تصمیم، تابع هدف و محدودیت‌های مربوط و همچنین معرفی روش‌های رایج ریاضی طرح اختلاط و مقایسه آنها، پرداخته و طرح اختلاط بهینه برای بتن خودتراکم با مقاومت بالا ارائه شده است. نتایج نشان می‌دهد که طراحی بهینه طرح اختلاط بتن خودتراکم با مقاومت بالا با توجه به تعداد اجزای تشکیل‌دهنده آن، وابستگی زیادی به انتخاب صحیح نوع تابع هدف و محدودیت‌های انتخاب شده و تناسب رابطه هر کدام از موارد با مقاومت فشاری بتن خودتراکم و همچنین پارامترهای زیادی از نسبت مواد تشکیل‌دهنده اجزاء آن مانند نسبت آب به سیمان، آب به مواد پودری، نسبت سنگدانه و دیگر نسبت‌های موثر دارد.